Const-thoonende juweel
(1607)–Zacharias Heyns–
AuteursrechtvrijOp de wijse: Hoe salich zijn de Landen.
SIet Menschen al te samen
Hoe goet en vriendelicken ist,
Dat Broeders naer't betamen
Vergaren sonder twist:
Want als sy minlick scheyden,
De deuchden haer gheleyden,
Gods rijcke zy verbeyden,
Wel die den wech niet mist.
Die daer zijn in liefd' groeyende
Als d'Orangi lelyen schoon
Alhier sich waren spoeyende
Dies crijghen haren loon:
Want doch de liefd' moet blijcken
De Coren-aer laet strijcken
Voor d'Armen in alle wijcken,
Stelt uwe gaef ten thoon.
Aensiet de ionckheyt fiere,
Als een Roo Roose in't gesicht
Cloeck zijnde van bestiere,
Die menich geest verlicht,
Op dat sy hun ontfarmen,
Hier over d'oude Armen,
Aensiet Gods cracht in't karmen
Des Hazelbooms gedicht.
By VVitte Accoleyen,
De Liefd' es 'tfondament,
Die mede in dees contreyen
Tot d'Arme zijn ghewent.
| |
[Folio Sss2r]
| |
Aensiet Liefd' daer beneven,
Als de Akerboom verheven,
De Heere wil ons gheven,
Dat elck blijf ongeschent
De Lely onder den dooren
Heeft oock uyt liefd' bestaen,
(Wt liefd' versocht te voren,)
Het ghene heeft ghedaen
De Galisbloem gepresen,
Die hier oock socht te wesen
Voor d'Armen en mits desen
Ons deed' een goet vermaen.
Ooc die uyt jonsten begrepen
'tGoutblomken spelen sach,
In't herte wert ghenepen,
Om brengen voor den dach
Gelt, Coren-blom en vruchten,
Ia t'selve Met ghenuchten,
De Son-blom ded' niet duchten
Noyt meerder vreucht gewach.
Oorlof ghy VVit Angieren
In liefd' ghetrouvv' altijt,
Oorlof die met manieren
De VVijngaert-rancken snijdt
Ghy toond' in dese feeste
Den minsten voor de meeste,
Liefd' boven al, van geeste,
Den Armen ghy verblijt.
Oorlof wy u verlaten,
Wiens Trouvve blijcken moet,
Oorlof u Magistraten,
Die d'Oude soo veel doet,
De Heer wil u bewaren,
Ghy sult sonder beswaren,
VVt levender jonst garen
Een vast bestendich goet.
|
|