|
| |
| |
| |
Balade op den Intrede.
God wiens hooghen naem wy met eerbiedinghe aenvaerden,
Die inde beginne gheschapen heeft den schoot der Aerden:
Schiep daer nae den Mensche nae zynen beelde,
Rechtveerdich in kennisse zyner heylicheyt volwaarden:
En om dat de mensch inde deucht soude volhaerden,
stelde haer in Eden, 'tParadys van weelde,
Maer 'tAfjonstich quaet, die dese deught verveelde,
Heeft dese weldaet met quade ooghen aen-ghesien,
Alle dynck omroeyende, (alzoo Sathans rolle speelde:)
'tWelck den Lepel af-beelt, ende ons doet bedien,
Die quade ooghen niet achtende, (die zy behooren te vlien.)
Want beter waer't (vermaent ons Christus de Heere)
dat ons met een ooghe salicheyt mocht gheschien,
Dan met twee gheworpen te worden inden Helsche verseere.
Want 'tmeeste quaet inde VVeerelt is een valsche leere.
Daer nae terstont siet comt Giericheyt ten voorschyne,
Met deelinghe der goeden, dats uwe dats myne:
'tWelck Nemroth eerst began door schryckelyck ghewelt,
Inder rechter handt hebbende (alzoo't hier blyct ten syne)
Den onvruchtbaren Vygh-boom met dees doctryne
onnut, in d'ander hant een stock-bors, waer doormen voorstelt
giericheyt, deur begeerte van goet ende gelt,
Waer door menich Godt ende Contientie verraden.
Spitighe-daet (die den Davidt in honghers noot quelt,
Bewesen door Nahal spytich, vol onghenaden)
met een valsche waegh verspyende weldaden,
Inde ander hant een facxken (noeijt felder ontsprynghen)
met kaf voor koorne, segghende met versmaden:
Comt, op dat wy den arm voor gelt, (siet dit bedwynghen,)
Den nootdruftighen voor tvvee schoen onder ons brynghen.
Dit Verschrickelyck quaet (nochtans weynich mensch beweent)
| |
| |
synde in giericheyt, door Spitighe-daet versteent:
Niet achtende Contientie, die haer knaghende wroecht,
Hebbende in d'een hant een hart, daer mede wort ghemeent
den onsterffelycken worm, die gheen quaet en verkleent,
Beduydende 'tverschricken des doots onghenoecht:
'tWelc aen vluchtende Kain werde toe-ghevoecht,
Hebbende altyt voor ooghen den dootlycken schicht,
Midts 't erloopen destyts, 'twelc 'therte door-ploecht.
Van Coninc Balthusar ter weghe ghevonden te licht,
Soo mene mene tekel Godt handt hem onderricht
den bevintlycken onderganc in volghenden tyden,
Als men voor ooghen siet door personeringhe ghedicht,
Duysternis, onblusschelyc vier, ( ellendich bestryden,)
Gheen schrickelycker torment dan dat Helsche lyden.
Maer 'tGoddelyc vermoghen door medelydende cracht
heeft 'tverlooren leven den mensch wederom ghebracht
(te weten) in Christo, daer alle deucht uyt-vloeyt,
Ende dit door't gheloove inder menschen herten ghewracht,
Door welcke ghenade den mensch dancbaer bedacht
een beginsel crycht, ende in Deuchden groet,
Soo dat hy hem voorder inden gheloove spoeyt
tot de liefde Godts, ende den naesten verleghen.
Steect de slincker hant uyt, dats mildicheyt onvernoeyt.
Daer nae volght Barmherticheyt met troostelyc beweghen,
Verbint den Samartiaen half doot ghesleghen:
'tWelc de Rosse af beelt, (soo ons Lucas verhaelt)
Gheeft den Waert twee penninghen (o deuchdelyc pleghen,)
Waer by barmherticheyt te recht wort af-ghemaelt.
VVat salmen meer heyschen daer't al is betaelt?
Voorder sietmen hier deuchdelyc uyt spruyten
die dadelycke Liefde en haer cracht en virtuyten,
Versadende den nootdruftigen, wats hem behoeft:
Laeft oock den dorstigen (O treffelyc besluyten,)
Sonder aensien der persoonen van binnen of buyten,
| |
| |
En' dat oock met viericheyt, die nemmermeer vertoeft,
(Soo 'tvierich hert uytwyst,) en is brandende door groeft:
Inder slyncker hant houdende, (soo't hier blyct ter stede.)
Daer aen volght Goede Contientie, die niet bedroeft:
Inder rechter hant een open boecxken, ghenaemt Vrede:
In d'ander hant 'tghesloten boec, 'theeft syn beduytsel mede
op het Evangelium om singhen met reverentie,
Een duysent ghetuyghe van deuchdelycker zede.
Wel hem die bevonden wort in sulcken intentie:
Gheen grooter goet dan een gheruste Contientie.
Volght voort (begheerte nae 'sHemels beerven)
een Man, ghenaemt Goetvvillich om sterven,
Hebbende liefde gheoeffent met deuchdelyc opset,
Wenscht d'ontbindinghe syns Lichaems te verwerven,
Om met Christo te syn, (O noyt soeter conserven,)
Die hy in de rechter hant heeft, en meest op let.
In d'ander hant een Tafel, Moyses beschreven Wet,
Daer van byde vervullinghe in Christo heeft ontfaen:
't Welck Christus aen den Cruys stervende, hem comt te bet,
Roepende: O Vader siet, het is nu al vol-daen.
Simeon dit in siende, seyde: Nu laet ghy Heere gaen
uwen knecht in vrede. Wie sou nu willen wycken
die 'tHemelsche verblyden met sanck siet comen aen.
Spelende looft den Heere met acoort der Musycken.
Gheen meerder Liefde versocht, dan daer Trou moet blycken.
VVt liefden versocht.
Wert ryck in Godt.
|
|
Auteursrechtvrij