|
| |
| |
| |
Ballade op den Intrede.
Nae dien den Mensch natuyrlick aller weghen
tot het quaet is gheneycht, oft tot sonden gheneghen,
En onbequaem tot goet, door d'inghebooren aert:
Also dat hy 'tghebodt, van Godt, altyt is teghen
verachtende sijn woort: dat hem wordt voorghesleghen:
Ingelycx, alle deucht en met lust boosheyt aenvaert,
Ten zy dat Godt zeer goet, hem synen gheest wederbaert,
So dat hy volghen can, den wech der deucht met vreden.
Hier om wy Akerkens tot voldoeninghe der Chaert
als nu vertoonen, hier door ons simpel Intreden:
VVat deucht oyt vvracht een Mensch, hier in dit dal beneden,
Barmhertich liefdich goet. Als oock vvat schricklijck quaet
een gierich Mensch onvroet, vol ondancbaerheden
werckt, door zijn snoot bedrijf, soeckende eygen baet.
'tWelck u Rethorica, hier vertoont wert metter daet.
Aenmerct dan hier den Mensch barmhertich liefdich goet,
Gheregeert door Gods geest, die hem inblaest seer soet,
Barmherticheyt met vlyt, en siet hoe hem beneven
gaet de oprechte Lieft, die hem stiert metter spoet
tot der Liefden vvet, die hy naerstich voldoet,
En bewijst Lieft boven al, aen Godt, als staet gheschreven.
Want hy dat met daet betoont, door dien hy zijn naesten eeven
by staet met liefdich werck: Dien volghende oock aen Godt.
Siet hoe den Hongherighen ghespijst wert hier in't leven:
En den Dorstighen ghelaeft: den Vreemdelijnck (na 'tgebodt
Godts) hy naer hem trect: en betoont zijn liefde tot
deese Naecten out, dien hy cleet met zijn cleeren:
Den Crancken hy besoeckt: den Gevangen in't slot
wert hier door hem vertroost, uyt rechter Lieft vol eeren.
Dies hy Gehoorsaemheyt werckt, en volcht de VVet des Heeren.
| |
| |
Siet aen hoede alderhoochste en aldermeeste deucht,
Die een mensch oyt wracht, in ouderdom of jeucht.
hem nu is volgende met seer cloecken verstanden:
Namentlijck. ghehoorsaemheyt, waer door Godt verheucht,
Die dees mensch ghewracht heeft door Gods geest met vreucht,
Een deucht die Godt begheert boven eenige offerhanden.
Want door een smenschen gehoorsaemheyt sijn s'vyands banden
ghebroken: en wy tot Gods kind'ren vercooren,
Hy volbrengende de VVet, heeft gheblust d'Helsche branden,
Zonder gehoorsaemheyt bleven wy in Gods thooren,
Daer wy al sijn verlost, en door Gods geest herboren.
Want door liefde boven al aen Godt altijt te toonen,
En sijn naesten als sich selfs, coomt dees deucht te vooren:
Waer uyt oock daetlick volcht, in dees mensch tot verschoonen,
Den Conscienti gerust eeuwich tot sijnder loonen.
De Conscientie gerust, door Ghehoorsaemheyt ghewracht,
Treet den mensch lieflijck na, verseeckert hem met cracht,
door handen opgherect, de Salicheyt aen deesen
die hy naer 'tleven, hier tot synen loon verwacht.
Siet oock de Loflijcke faem, door deser deuchden macht,
Die hem onsterffelijck maect, en volcht (alsoo wy leesen)
vanden Samaritaen, en meer ander ghepreesen,
Die onmogelijck sijn, in ses clausen te werhaelen:
Maer alsoo wat deucht oyt wracht, wy nu hebben bewesen,
Een Mensch barmhertich goet. So sullen wy sonder draelen,
Oock het Verschricklijck quaet der ghierighen afmaelen.
Siet hier dan een Gierich mensch seer deerlijck voort comen,
Magher, verschrompelt, bleeck, sorgende rijcdom te faelen,
Verdrivende met smaet Christi leden sonder schroomen,
Een gierigaert is een dieff, Godloos vvaert om verdomen.
| |
| |
Ghelijck den Rijcken vreck Lasarum ghinck versmaen,
Die hy met grote smaet dede van hem ghaen.
Also dees Gierich mensch: gaet Christi leden verdrijven.
Veriaecht die troostloos: jae dreycht hem om te slaen.
Merckt wat Verschaicklijck quaet hier door doch wert gedaen.
Namentlijck Ongehoorsaemheyt, die hy werckt met verstyven:
Breeckende de boeyen, o! quaet en vals beclyven.
Ghy doch het meest sijt dat oyt mach sijn geschiet,
o! Ongehoorsaemheyt, die door 'tSerpents inwryven
zijt ghecomen voort: dies het eeuwich verdriet
op ons ghecomen is (want Adam 'tgebodt verliet)
Siet de verachting Gods, die volcht door d'ongehoorsaemheyt,
Verscheurende de VVet, so ghy voor ooghen siet:
Dies het eene quaet uyt het ander hem verspreyt.
Want die boosheyt werckt, wert straffe toegeseyt.
Door Ongehoorsaemheyt, en verachting van Gods vvet.
Coomt Cnagende conscienti, schricklijcken met
een Knaegenden vvorm, inder gierigen herte cnaghen,
Die niet op en hout, voordat sy hem beset
met d'esperatie, die hem vervolcht en brengt in 'tnet,
Met stroppen en basten, hem vvanhopich te plaghen.
Iudas verradich boos, can d'exempel uytdraghen:
Want hy door giericheyt Christum heeft verraden.
En vvanhopich hem verhing, naer Schriftuirs ghewaghen:
Dies d'eeuwighen haet op hem coomt, en Gods versmaden
volcht: want sy uyt Giericheyt spruyt, als voorgaende quaden,
Vol nijds door Slangenfel, so hier claer wert ghebrieft.
Dit sijn de wercken boos, en der gierigen daden,
Schout o menschen dat quaet, u armen naesten ghereft,
Laet u trou blijcken: en altijt aensiet lieft.
Aensiet lieft.
Schout nijt altijt.
Loeckefier.
|
|
Auteursrechtvrij