|
| |
| |
| |
Balade op de Intrede.
OM dy te verthonen Rhetorica verheven,
En daer by te verclaren Schriftuerlick nae 'tleven,
Den sin ons Intreets op dijn vraech ghevoet,
VVat deucht oyt vvracht een mensch (en heeft bedreven)
Barmhertich liefdich goet (en daer beneven)
VVat verschricklick quaet een gierich mensch onvroet.
Soo stellen wy eerst voor ooghen het exempel soet
vanden Samaritaen, 'twelck wy compareren,
Hoe dat den mensch gheschapen rechtvaerdich heylich goet,
Onsterffelick ghemaeckt was by den Heer der Heeren,
Om alle Creatueren te gouverneren:
Iae burgher van s' Hemels Ierusalem met vrede.
Den mensch onghehoorsamich hun van Godt gaet keren,
(verghetende 'tverbont dat hy ghemaecke had mede)
En treckt nae Iericho de vervloecte stede.
Dat is: den mensch door onghehoorsaemheyt gaet wijcken
van Godt, sich beghevende tot quade practijcken,
En eyghen Duyvels wercken, waer door hy is gheraeckt
onder de rechte siel-moorders als hier gaet blijcken)
Sonde, Doot, Duyvel, die hem swaerlick doorstrijcken
Quetsen en diep wonden, half doot mismaeckt,
Oock ontcleeden, en maken van alle hoope naect,
En beloften by Godt aen sijn verbont ghehanghen,
Ladende op hem den toorn Godts, schricklick vervaect,
Soo dootlick ghewont, ontcleet en mit druc omvanghen,
Op den wech blijvende legghen met swaer verlanghen:
Gaen weth en verdiensten der goe wercken daer henen,
Die hem niet connen helpen noch rechten sijn ganghen,
Maer laten hem in Godts toorn en doots vercleenen,
Niet hebbende te vervvachten dan clagen en vvenen.
| |
| |
De wijle hy nu dus leyt in Godes toren,
In hel, verdoemenis en in sonden verloren,
Soe compt Christus Iesus de goede mensch aen,
Den warachtighen Samaritaen uytvercoren,
Inde volheyt des tijts voor ons gheboren,
Reysen in't dal der stortingh' van soo menighen traen,
Kennen d'elendicheyt daer meed' den mensch is bevaen,
Werd' barmhertich beweecht, en recht liefdich ontsteken,
Hy die Godt ghelijck en als Godt is ghedaen,
Vercleynt hem, neemt aen een dienst-knechts teken,
Lijt veel bespots en smaetheden niet om uytspreken,
Vert ghebonden om s'menschen wonden meed' te rechten,
Als een onbevlect lam ter slacht-banc aen 'tcruys gheweken,
Op dat hy 'thantschrift en s'mens sond' daer aen sou hechten,
uyt liefd' door sijn dierbaer bloet, voor rijck arm en slechten.
't Welc hy inde wonden vergiet als oly en wijn,
En laed' over de sond' op hem (als recht medecijn)
den toorne Godts, en brengt den mensche teder
in een goede herberch (dat is) versoent hem fijn
voor Godt zijnen vader, en vercrijcht naer pijn,
Verghevinge, versoeningh en ghenade weder:
Iae hy draecht noch sorghe voor hem (als een recht reder)
Beschut hem dagelicx door sijn macht voor alle quaet,
En sit ter rechter hant sijns vaders neder,
Als een oprecht middelaer ende Advocaet,
Beveelt den mensch den waert dat hy hun gade slaet,
Verstaet de dienaren sijn woorts dat sy verconden,
Boet bekeringh, vergheving der sonden vrouch en laet,
Tot dat de mensch uyt dees herberch als ghesonden,
VVeder in't eeuvvich leven mach vverden ghevonden.
Waer mede volcomelijcken wert bewesen,
VVat deucht een mensch barmhertich liefdich ghepresen,
In dees werelt voor ons alleen oyt heeft gevvracht:
Iae doen wy noch sijn vyanden waren voor desen:
| |
| |
Machmen van meer barmhertigheyt en liefde lesen?
Liet sijn persoon (voor ons als sijn vrienden) dooden onsacht,
Door Iudas verraet boosdadich, wreet, onbedacht,
(Machmen daer teghens schriclijcker quaet openbaren)
Die door ingheblasen giericheyt, by daech ende nacht,
Iesus sijn eyghen Heer en meester niet wilde sparen,
Maer om een cleyn ghewin (nae Schrifts verclaren)
Hem overleverende in s'viants handen,
Die nae veel smaetheyts hem brachten in s'doots beswaren
Waer door Iudas hem selfs oock bracht in s' Duyvels banden,
Tonende naect berou tot sijnes sieles schanden.
Als hy nu hoorde dat des oppercten Princen soon
veroordeelt was te sterven, hy sijn verraders loon
door sijns conscientus cnaghen weer heeft ghepresenteert,
En seyd' ick heb ghesondicht, watmen t'onrecht sal doen
het onnosel bloet, voor een yder ten toon?
Maer hem worden onbeleeft 'tselve gherefuseert,
Waer door hy terstont heeft ghedispereert,
En door een bast wanhopich sijn leven benomen,
Wel wetende 'tberou te laet in hem was ghekeert.
Wilt u doch hier in spieghelen alle waerde vromen,
Mach verschricklicker quaet door giericheyt voortcomen,
Daerom doet in tijts Trou blijcken als den Pellecaen,
Want d'onbarmhertighe altijt vresen en schromen,
Hier mede wy besluyten, neemt dit present in danck aen,
En Aensiet de joncheyt hier in Roode Roosen staen.
Aensiet de joncheyt.
|
|
Auteursrechtvrij