Spieghel der werelt
(1577)–Peter Heyns–
Auteursrechtvrij
[Folio *3r]
| |
[Edelen, wysen, ende voorsienighe heeren]EDELEN, WYSEN, ENDE VOORSIENIGHE HEEREN: HEER HENDRICK VAN BERCHEM, Riddere, heere van Berchem, &c. Hooft-man der constigher Violieren binnen Antwerpen, ende vandan Bloeyenden Wyngaert tot Berchem: Ende heer Nicolaes Roccox, Riddere, Hooft-man der lustigher Goudbloemen alhier, beyde Borghe-meesters deser voorseyder stadt, myne goet-gunstighe Heeren. Edele, wyse, ende voorsienighe Heeren, dat ick my verstoutt hebbe uwer Eer. dit cleyn begryp der Werelt toe te schryuene, dwelck ick; te wyle ick in desen bedroefden tydt, door den verderffelycken crychs-handel, metmyne schole weynich te doene hadde; in dichte ghestelt hebbe, wt het groot Theatre vanden wyt vermaerden Abraham Ortelius, der Coninckl. Mat. Geographe, en is niet alleene om dat | |
[Folio *3v]
| |
uwe Eer. beyde groote lief-hebbers ende voor-standers onser Duytscher Rhetorycken syn; maer veel meer om dat sy dickwils weerdichlyck last ghehadt hebben om dese werelt te helpen bestieren: als synde onder den meesten Monarche der Herstenheyt (onsegheducgtighe Heere, wien het voor (groot Tooneel toe ghe-eyghent is) Rechters ghestelt ouer onse stadt Antwerpen, die schier by allen volcken een cleyne werelt gheacht wordt, ende dat niet sonder merckelycken aenschouwen mach, by naer allen t'ghene dat in de groote in verscheyden eynden te soecken en te vinden is: niet alleene alderhande goeden en waren, fraeyicheden en consten, veelderley talen en spraken, ryckdom en weelde, maer oock alle armoede en verdriet, ia druck en lyden. Dwelck wy nv (naer dat wyt eenen langhen tyt van verre, heden hier, morghen daer; soo docg | |
[Folio *4r]
| |
desen onghestadighen cloot des ghelucks ende onghelucks nommermeer stille en leyt, by anderen ghesien hebben) wel dapperlyck gheuoelt ende ghesmaeckt hebben. Maer is de blyschap ende de Ureucht van onse aldermeeste wel-vaert ende voorspoet oyt wel soo groot gheweest, d'ellende ende onghenoechte van dese onse onlanghe gheledene bangicheyt en noot en was noch veel meerder? Ia soo groot (doch om de menichfuldicheyt onser sonden wille) dat ick twyffele oftment niet tonghen soude connen wt spreken, oft met pennen moghen beschryuen: Ghelyck uwer Eer, dat vry niet onbekent en is, al ist sake dat sy inde meeste rasernye onser werelt, om nootsaken af-wesich waren: want het verlies van goet en bloet, daer Ga naar margenoot+beneuen de Uerbrande schoone ghebouwen, dat elcken ghe- | |
[Folio *4v]
| |
noech te bedencken gheuen, ende sonderlinghe van ons heerlyck Ga naar margenoot+onweergaeyelyck Stadt-huys, waer van uwe Eer. oock t'samen den eersten steen gheleyt hebben. Wien mocht ick dan ditte beter toe-ghescgickt hebben, dan uwer Eer. die nv rechts weder t'samen ghevoecht syn, om het verwerde ende vervallene te helpen ontwerren, ende weder op den ouden goeden voet te brenghene, ghelyck sy voor-tydts het veroude hebben helpen vernieuwen. Het welck ick hope dat niet alleene wy, maer alle die rontomme ons verwoest syn, door uwe cloecke wysheyt ende gheleert verstant, metter hulpen Gods, haest gheluckelyck ghewaer sullen worden. Ende hier en tusschen sal ick den Almachtigchen soo ootmoedelycke bidden, ons dit ghenadelyck t'synder eeren te willen Ionnen, als | |
[Folio **1r]
| |
ick op uwer Eer. hertelyck begheire int beste te willen nemen, ende te beweirene den slechten arbeydt van haren goet-willighen ondersaet, die ouerlanghe wel ghewenscht heeft eens de middel te moghen vinden om uwer Eer. syne danckbare dienstwilligheyt te bewysene. Wt onser scholen in den Lauwerboom, desen 24. Iunij 1577. Vwer Eer. ootmoedighe dienaer Peeter Heyns. |
|