Byvoeghsel tot den Christelijcken jongelingh
(1647)–Frans Esausz. den Heussen–
Auteursrechtvrij
[pagina 174]
| |
Stemme: Jonghe herten, domme sinnen, &c.
ONder alle grove sonden,
Die alom in swange gaen,
Wort de Dronckenschap bevonden
In de hooghste kracht te staen:
Iongh en Out, en Man en Wijf,
Plegen al dit snood bedrijf.
2.
Kinderen van negen jaren,
En van weynigh meer of min,
Sietmen t'samen hier vergaren
Met een voorbedachte sin:
Om van 't ingeleyde vat,
Uyt te drincken t' sware nat.
3.
Iongelingen fris van leden,
In de bloeme van haer kracht,
Gaen haer schoonen tijdt besteden
In die sonde dach en nacht:
Sy verdrincken haer gewin,
Met een onbedachten sin.
| |
[pagina 175]
| |
4/
Vele tot haer manne jaren,
En getreden in den Echt,
Sullen dan noch niet bedaren,
Dronckaert blijft den ouden knecht.
Hy verdoet al wat hy wint
En berooft sijn wijf en kint.
5.
Of sijn kinderen vermeeren
En sijn huysgesin verswaert,
Hy gaet doch sijn winst verteeren,
Voor sijn huys hy niet en spaert:
Schoon daer alles is van doen,
Eten, drincken, kous en schoen.
6.
Vele in haer oude dagen,
Gaend' als met de voet in 't graf,
Hebben noch daer in behagen,
Scheyden noode daer van af.
Menigh drinckt soo lang hy kan,
Tot de doodt hem ruckt daer van.
7.
Soo de Heere geeft sijn zegen,
Datmen heeft een goet gewin:
Eer en is het niet te degen,
Of daer moet een vaetjen in:
Dan soo drinckt men teug op teug,
Verre boven heug en meug.
8.
Onder allerleye staten
Is die sonde seer gemeen;
| |
[pagina 176]
| |
d'Overheydt als d'ondersaten,
Oock die seer Godtsaligh scheen:
Die Godt hooge gaven schonck
Sondight dickmael door den dronck.
9.
Mocht'et noch by mannen blijven,
't Was wel duysent kroonen waert:
Maer nu vindtmen oock veel wijven
Tot den stercken dranck geaert,
Die van Bier, of Brandewijn,
Dickmael vol en droncken zijn.
10.
O ghy snoode boose menschen!
Droncken beesten mooght ghy zijn.
Meer als beesten is u wenschen
Nae goet bier, of na de wijn:
Daer in slijt ghy uwen tijdt,
Goet en cere wort ghy quijt.
11.
Ghy verquist des Heeren gaven,
En versuymt Godtsaligheydt,
Iae ghy zijt des Duyvels slaven,
Tot sijn boose dienst bereyt:
Die hem tot den dronck begeeft, Licht in alle boosheydt leeft.
12.
Dronckenschap is Rasernye,
't Is een korte Dulligheydt;
Aller sonden heerschappye:
Vyandt van de eerbaerheydt;
| |
[pagina 177]
| |
Wortel van de boose daet;
Moeder van het meeste quaet.
13.
Want de Wijn maeckt loose lieden,
En den stercken dranck maeckt wildt.
Dan sal overspel geschieden,
Haest men dan in woorden schilt:
Waer is wee? En waer is leedt?
Daermen soo den tijdt besteedt.
14.
Daer is weenen, daer is klagen;
Daer is vechten, en gekijf;
Daer soo moetmen wonden dragen;
Daer is boosdoen tijt-verdrijf.
Somma daer is alle quaet,
Daer 't soo op een drincken gaet.
15.
Ghy verdient dan Godes plagen,
Met u goddeloos bestel,
Hier in 't leven sware slagen,
En hier naemaels oock de Hel,
Die is dan voor u bereyt
Tot in alle eeuwigheyt.
16.
Want een Dronckaert sal niet komen
In het Hemelsch Koninghrijck,
By den Heer en alle vromen:
Hy sal hooren, Van hier wijck,
Eeuwigh in de Helsche vlam,
Daer de rijcke Brasser quam.
| |
[pagina 178]
| |
17.
Wie en soude dan niet vreesen,
Langer by den dronck te zijn?
Om soo niet verdoemt te wesen,
In die sware helsche pijn.
O ghy Dronckaerts wijckt daer af!
Eer u treft soo swaren straf.
18.
Laet u Godes goede gaven
Niet gedyen tot fenijn,
Maer alleen om u te laven,
Of tot heylsaem medicijn:
Tot gebruyck in matigheyt
Zijnse u van Godt bereyt.
19.
Bidt den Heere om genade,
Vreest en dient hem nae sijn woort,
Hebt een afkeer van het quade,
Doet het goede soo 't behoort,
Bouwet met een vasten gront
Op sijn Goddelick verbondt.
20.
Dan sult ghy genade vinden
By den Heere uwen Godt,
En in Christo den beminden
't Eeuwigh leven tot u lot:
't Hemel-rijck dat schoon juweel
Sult ghy krijgen tot u deel.
| |
[pagina 179]
| |
21.
Daer sal u de Heer versaden
Met dat manna overschoon,
En tot volheyt overladen
Uyt de vloeden van sijn throon,
Daer sal u die nieuwe wijn
Eeuwighlijck doen vrolick zijn.
22.
O, wie soud' daer niet nae hopen?
Wie en soud' daer niet nae staen?
Daerom laet ons veerdigh loopen
Op des levens enge baen,
Leven in geloov' en deught,
Dan verkrijgen wy die vreught.
|
|