Byvoeghsel tot den Christelijcken jongelingh
(1647)–Frans Esausz. den Heussen– AuteursrechtvrijNae de wijse van den 47. Psalm: Alle volck ghemeyn, &c.
LOoft God onsen Heer,
Danckt hem, geeft hem eer,
Roemt
| |
[pagina 142]
| |
sijn grooten naem,
Prijs sijn goetheyt t'saem,
Met Lofsanghen soet
Vyt een bly ghemoet.
Want hy uyt sijn Throon,
Rijcke gaven schoon
Over ons uytgiet,
Soo men daeghlijcx siet,
En heeft door sijn kracht,
Nu wat groots gewracht.
| |
[pagina 143]
| |
2. D. Marquis Spinola
Had de Stadt Breda
Ingenomen swaer,
Voor tweemael ses jaer:
En dat sonderlingh
Door uythongeringh:
Vyt die stercke stadt
Hebben wy ghehadt
't Sedert schaden groot,
Van de Spanjaerts snoodt,
Die op wegh en stroom
Hielden 't volck in schroom.
3. Dit verdroot ons' Prins,
Die deed' men'gen winsch
Na die stercke vest,
Tot dat hy in 't lest
Krijghsluy bracht by een,
Elck verlanghd' waer heen,
En eermen toesagh,
Voor Breda hy lagh,
Daer hy rontom draeft,
En hem vast begraeft,
Haestigh over sterck,
't Scheen een wonder-werck.
4. Den Card'nael Infant,
Ons' trotsen vyandt,
Langhs den Vlaemschen kust
Hem ten oorlogh rust,
En met sijn Heyrkracht
Daer Nassouw verwacht:
Maer hem wert gheseydt
Breda is beleydt,
Soo dra hy dat hoort,
Treckt hy op ghestoort
| |
[pagina 144]
| |
Nae des Princen wal,
Maer doen niet met al.
5. Want die lach te vast
Teghen d'overlast
Van dat Spaensch gebroedt,
Dies d'Infant verwoedt
Met een groot geraes
Keerde na de Maes,
Om de Voorn' of Graef
Wech te nemen braef:
Maer hy sloegh daer mis, 't Gingh hem buyten gis,
Raedt wat hy juyst vond?
Venlo en Roermond'.
6. Godt met ons doe was,
's Regens diepe plas
Daer den vyandt stut
En Hollandt beschut,
Ferdinand verbaest
Keerd' hem met der haest
Henen nae Artoys,
Tegen den Franchoys,
Die hem dapper quelt
En slaet uyt het veldt,
't Schut en al den hoop
Bleef daer in de loop.
7. Den Prins even dra,
Naedert vast Breda,
Met loop-graven diep
Nae de gracht hy liep,
En met d'Gaeldery
Raeckt aen d' ander zy:
Mineert in de wal,
Schiet menigh vuyr-bal,
| |
[pagina 145]
| |
En des vyandt moet
Raeckt onder de voet:
Daer krijght nu den Prins
Sijnes herten winsch.
8. Een tack aen sijn Croon,
Breda wonder schoon,
Schrick voor Ferdinandt
Spanjens dwingelandt,
Met haer Barony,
Komt Fredrick weer by,
Den Spaenjaert moet gaen,
Daer hy quam van daen,
's Paus Afgoden-werck,
Raeckt oock uyt de kerck:
En de ryne leer
Neemt haer plaets daer weer.
9. O! Godts waerde vriend,
Dien Godt Heyl toedient,
V Hoogheydt zy eer,
Doet soo daden meer,
Die onsterflijck zijn,
Tot des vyandts pijn,
En tot Sions vreught,
Op dat lof en deught,
Als een groen Lauw'rier
V het hooft vercier:
Leeft langh vromen Helt,
En Godts eer vermelt.
10. Dat die groote Godt,
Zy het beste lot,
Dat die hooghste Heer,
Zy de gantsche eer,
Als Autheur van 't werck,
Door sijn handt seer sterck,
| |
[pagina 146]
| |
Hy ghebruyckt Nassouw,
Tot sijn knecht getrouw,
Als een Instument
Nae sijn handt ghewent,
Om te gheven stof
Tot sijns Heeren lof.
11. V, O Godt, soo goet!
Vallen wy te voet,
En met danckbaerheydt
Wert u eer verbreydt,
Psalmen soet van thoon
Klimmen voor u Throon,
V roem 't aller stond'
Gaet om 's Wereldts rond':
Voor dit Heerlijck werck
Bethoont aen u Kerck,
Die ghy hier verrijckt,
Daer het Pausdom wijckt.
12. Maer, O goede Heer!
Segent soo al meer,
Helpt den Prins al voort,
Maeckt vast Zions poort,
En royt Babel uyt,
Op dat Christi Bruydt
Leef in vreed' en vreughd',
En toeneem in deughd',
Maeckt ons recht bequaem,
Dat wy uwen naem
Prijsen met bescheydt,
In der eeuwigheydt.
|
|