Memorieboek der stad Ghent van 't jaar 1301 tot 1793. Deel 1

1351.

Schepenen van der Kuere.	Schepenen van Ghedeele.
Willem van den Pitte,^1 f^s. sher Wasselins.	Jan Jours.^4
	Jan van Loe.
Geerolf Bette.	Maes van den Westvelde.
Seger Boele.	Pieter Dulhuus.
Govaert Serthomaes.	Heynric Alijn, f^s. Symoens.
Goessin van Horenbeke.^2	Segher van Carrenbrouc^5, over hem Jan van Calckene.
Jan Zoetamijs.
Oste van Gheetscure.	Simoen van der Eeke.
Jan van der Zickelen.	Goessijn Mulaerd.
Lievin van der Haghe.	Pieter de Brune.
Jan de Pape, de voldere.	Jan Beecman.
Pieter van den Bossche.	Heynric Morael.
Jan Soys sone.^3	Jan van Woelputte.^6
Diederic Sletsaert.	Jan de Pottere.

1 Van den Putte. S.B.

4 Jan Hoers. S.B.

2 Goesin van Hoornebeke. S.B.

5 Zegher van Kerrebrouc. S.B.

3 Jan Seyssone. S.B.

6 Jan van den Waelputte. S.B.

[p. 71]

Item, de grave Lodewijc was te Parijs ende dede dachvaerden den coninc van Vranckerijcke van den heerscappyen, ende was in den wintere, ende met hem waren de drye steden van Vlaenderen, te wetene: Ghent, Brugghe en Ypere.

Item, het ghebuerde dat Grave Lodewijc van Male ghinc eten met den coninc van Vranckerijcke ende met hem de heeren van Ghent, Brugghe ende Ypere. Ter tafelen commende die van de drye steden ende leden van Vlaenderen legden hare costelicke abyten die zy anne hadden onder hemlieden, ende saten daer oppe by gebreke dat hemlieden gheen kussens ghedient en waren, ende van tafele gaende lietense ligghen omme andere daer up te sittene, ende men riep alsdan: ‘Ghy heeren van Vlaenderen, nempt uwe costelicke abyten met ulieden!’ Zy zeyden: ‘Wy en zijn niet ghewone onse cussenen mede te draghene.’ Ende ghaende haerlieder verde lietense ligghen, waer inne dat de coninc zeer verwondert was.

Item, de coninc van Vranckerijcke quam op den zelven tijt met den grave Lodewijck ooc eten ende de coninc van Vrankerijcke hadde te vooren doen verbieden dat hem niemant vervoorderen en saude eenich haut te vercoopene die van grave Lodewijcx weghe quamen. Die grave Lodewijc dit verhorende dede de dueren ende de veinsteren van zijnder herberghe in sticken smyten en dede copen alle de hauten scotelen, lanternen, napten ende alle 'tguent dat van haute ghemaect was, dat men ghecreghen conste, ende dede daer mede sijn spyse cooken ende omme scoon vier alle omme in de cameren te makene, omme dies wille dat was in den wintere; ende de coninc ter tafelen sittende

[p. 72]

seyde tot den grave van Vlaenderen: ‘Schoen neve, waeromme en hebde van uwen turven uut Vlaenderen niet mede ghebracht oft doen bringhen omme u te Parijs daer mede te waermene ende scoon vier te makene?’ Doen beval grave Lodewijc dat men in alle de cameren scoon vier saude maecken ende dat men gheen hautwerc sparen en saude, ende seyde: ‘Heer coninc, al hebde de berringhe doen verbieden te vercoopene dit hautwerc en hebde niet verboden, ende dit verchiert seere de camere.’ Ende 't hautwerc wiert seere diere binnen Parijs.