Bestaan zonder tijd

[p. 9]

Eeuwige terugkeer

Vanochtend op zijn drievoetstoel
een stormhoed op zijn lange haar,
zat onbewogen, zoals verleden jaar,
een man te turen naar zijn dobber
in het rimpelend water van de vijver...

De lucht was grijs.
Een eend streek neer.
Een zwaan keek toe.
Hooghartig als verleden jaar!