Bestaan zonder tijd

[p. 8]

Hangsloten

Waar zijn de hangsloten gebleven,
met zilveren versiersels, op het eenmansgeloof;
waar zijn de zwijgmonniken, de sepharadiem,
de werkeloze aapjeskoetsiers;
waar is het eeuwige ogenblik
dat nog moet komen,
waarop zich dit en dat
manifesteert?
Op de kermis kruipt het beest
in de zweefmolen,
het dubbeldik gezang van
woorden,
image van een sterrenwichelaar,
de bottines glanzen van
bruine schoensmeer
onder een rok met kroontje
van Brussels kant...
hemelhoog verheft zich de aalmoezenier,
vanavond gaan we schaatsen op glad ijs
met een broodtrommel van gepolijst blik,
vanavond.