Bestaan zonder tijd

[p. 6]

Ontwaken

Liggend tegen je warme jou
bedacht ik nog dat negen maal negen
een en tachtig was, tot
een vogeltje blauw
mij wakker floot
in de ochtendkou.

Fluit, fluit vogel in de kooi
alsof je laatste dag is aangebroken
van niet-weten zing je zeker zo mooi
voor ons die in een kamer zijn opgesloten!