Een literaire rel met Menno ter Braak

23 november 1930: Arnold de Vita (uitgever) te Haarlem aan Willem Vogt, directeur van de AVRO:

WelEd. Heer,

Het kan U bekend zijn, dat ik een warm voorstander van de Avro ben en dat ook ik, evenals zoovelen mij geergerd heb aan het optreden van de controle

[p. 22]

Radio commissie, toen men U het woord heeft ontnomen daar waar U slechts voor recht en billijkheid streed. [Zie Huub Wijfjes: Radio onder Restrictie (Amsterdam, 1988, blz. 32 e.v.)

Daarom, meneer Vogt, is het mij en vele Haarlemschen Luistervinken een raadsel, dat U heden op zoo'n onbarmhartige wijze het boek van Alie Smeding door Dr Menno ter Braak voor de microfoon hebt laten afkammen. Wij vinden de handeling van dezen dokter niet alleen laf, omdat de aangevallene zich niet kon verdedigen, maar verder zien wij het nuttelooze van zulk een microfoon-critiek in en kunnen we daarvan niet alleen iets leeren, maar hebben we ons geergerd. We kennen Alie Smeding heelemaal niet, weten zelfs niet waar zij woont, dus staan wij er als onpartijdigen tegenover. Daar waar U zeker de meening uwer luistervinken, wat de programmas betreft, op prijs stelt, zouden wij U den raad willen geven niet meer zulk een experiment te nemen. Critiek is goed voor dag- en weekbladen, waarin aangevallenen, als zij dat wenschen, zich kunnen verdedigen, maar zulke critiek moet niet door de microfoon gezegd worden, want zij maakt dan geheel den indruk van een wraakoefening. Overigens beschouwen we de meening van zulk een dokter in de letteren, geenszins als een criterium.

U zult wel begrijpen dat alleen belangstelling voor de Avro mij het bovenstaande deed schrijven.

Hoogachtend, namens vele Haarlemsche luistervinken Arnold de Vita.