Halmgepoets
Ik lees dat de onderhoudstoestand van kleine landschapselementen in Limburg dermate is verslechterd, dat op korte termijn een gericht beleid gewenst is.
Er zijn zeshonderd nieuwe arbeidsplaatsen nodig voor het onderhoud en het beheer van ‘beken, bossen en heideveldjes’.
Dat wordt een mooie klus.
Zeshonderd mensen met een stofdoek die grashalmen van stof ontdoen. Stenen worden met water gewassen en de bloemen krijgen een shampoo-beurt.
De beken zijn tijdenlang al niet meer gereinigd. De bedding zit vol modder. Ook de oevers zijn lang niet meer bijgeknipt. En al die watervogels die steeds maar weer op dat water neerstrijken, ja zelfs door dat water héén gaan, zonder zich erom te bekommeren of het water dit verdragen kan!
En de heideveldjes: geen enkel pad loopt recht, er groeit overal brem en bovendien staan er ook nog bosjes die er niks te maken hebben.
Zal een stofzuiger hier nog helpen of moeten we met een ploeg timmerlieden komen die de boel vertimmert en het hele landschap van beken, bosjes en heideveldjes eens goed oplapt?
Dat heb je ervan: de rivieren hebben we elke week een grote beurt gegeven, de grote bossen zijn elke maand gekuist en de heidevelden hebben we geregeld bijgeschilderd. Maar die kleine uithoeken van het landschap, die hebben we verwaarloosd.
De kleine uithoeken! Onder het spinrag zitten ze, onder het stof, blaadje voor blaadje. Gelukkig dat er nu kans op is dat we een poetsploeg krijgen van zeshonderd man.
Gespecialiseerd in halmgepoets.