Stukken maken

[p. 56]

Amerikanisme

Wordt Limburg Amerikaans?

Het lijkt er soms wel een beetje op.

Van de andere kant vraag je je af wat er de oorzaak van is dat we niet nog 'n tikkeltje méér Amerikaans geworden zijn, iets wat voor de hand zou liggen. Ongetwijfeld speelt hier onze mentaliteit een beslissende rol.

Hoe komt het dat we nog niet zo ver zijn als de Belgische Limburgers wat betreft onze commerciële en recreatieve ondernemingen? En is dat een nadeel?

In die provincie hebben zich de laatste jaren veel Amerikaanse ondernemingen gevestigd. Het welvaartspeil lijkt er hoger dan bij ons.

In het algemeen bouwen welgedane Belgen voor zichzelf grotere, weelderige landhuizen dan wij en zijn ze meer ingesteld op snelle veranderingen in het moderne levenspatroon. Ze maken ook eerder gebruik van nieuwe technische snufjes.

In Belgisch-Limburg vind je in de winkelcentra en de warenhuizen vaak een luxueuzer assortiment aan levensmiddelen dan bij ons. In die provincie ook vind je sinds geruime tijd themaparken en recreatiecentra die wat omvang en kwaliteit betreft de onze overtreffen (in zover we al iets van die aard bezitten). De Nederlandse Limburger in het bijzonder lijkt weinig gevoelig voor het grootschalige Amerikanisme. We hebben er op bescheiden wijze aan meegedaan. Maar als bijvoorbeeld het Liof een project aanpakt dat op Amerikaanse leest is geschoeid, steekt er een storm van verontwaardiging op. De Limburger is behoudend. Hij is dat ten aanzien van het pretpark in Terworm, hij is dat ook op ander gebied.

Hij is niet vooruitstrevend en zal niet de eerste zijn om nieu-

[p. 57]

we ideeën te accepteren. Hij probeert het 't liefst zo lang mogelijk bij het oude te laten.

Is hij ook als zakenman en als ondernemer niet erg gesteld op nieuwe ontwikkelingen, op innovatie? Niet dat hij geen fantasie heeft: als het erop aan komt het leven te versieren blijkt hij een meester-uitvinder te zijn.

Op het terrein van de religie is hij al evenzeer traditioneel ingesteld. Dat wat hij heeft houdt hij vast. De traditie bepaalt zijn geloofsleven. In zover hij nog ‘katholiek’ voelt en denkt, koestert hij zijn veldkapelletjes, ook al accepteert hij met het grootste gemak een autoweg die dat veldkruis onzichtbaar maakt. Zo gauw als hem iets gemakkelijk uitkomt zal hij voor het gemakkelijke kiezen en bepaalde tradities laten vallen.

Hij maakt graag gebruik van technische hulpmiddelen, tenminste als deze aan zijn behoefte aan vermaak en amusement tegemoet komen.

De werkelijk nieuwe ideeën vinden in Limburg maar een slecht onthaal.

We zijn bang voor een Amerikaans pretpark in een landschappelijk interessant gebied, en dat niet ten onrechte. Maar we zijn ook bang om oude, niet langer beproefde zekerheden los te laten en op zoek te gaan naar nieuwe. En dat is onterecht. Zucht naar verandering missen we, ook al wenken in de verte lichtende perspectieven.