Thuis
We zijn door Kenia en Mexico getrokken, hebben de Noordpool doorvorst en de woestijn verkend. Eindelijk kunnen we weer'ns thuis blijven. Het mag weer! We krijgen weer tijd voor onze eigen buurt. Wie kent zijn eigen straat? Zijn eigen omgeving? Tien kilometer verder ligt een voetpad dat je misschien nooit belopen hebt.
Het wordt weer mode thuis te blijven. Of in eigen streek rond te dwalen.
Reizen hóeft niet. Lange tijd hebben we gedacht dat we er niet onderuit konden. Dat we op vakantie móesten, omdat iedereen het deed, omdat we er het geld voor hadden, omdat de buren het ook deden en omdat het zo goed was voor onze algemene ontwikkeling. Op z'n minst moesten we een weekje in Tirol geweest zijn.
Zo was het toch?
Wie niet op geregelde tijden voor een reis in het vliegtuig stapte of de trein naar zuidelijker streken nam, was een domoor.
We hebben de wereld gezien en het geld is op. Het is tijd om andere reizen te maken.
Een reis door onszelf. Met of zonder boek, met of zonder televisie.
We gaan ons vermeien in herinneringen aan onze vroegere reizen. En is de mooiste reis niet de gedroomde reis?
Reizen door de ruimte terwijl je op je stoel blijft zitten!
Duizenden kilometers afleggen zonder de ongemakken, die toch altijd aan 'n reis verbonden zijn.
Je stoel gebruiken als schietstoel die je tussen de sterren schiet. De kamer als treincoupé. Je eigen reisbureau zijn, je eigen trein en je eigen reisdoel!
Zonder dat je één stap verzet.
Auteursrechtelijk beschermd