Portret van een landschap. Gedichten 1953-1997

[p. 66]

einde

op het oor van het paard, op
de pauw, op de schuurpoort
zit het licht als een bidder
heel wit

het dorp bouwt
geen kasteel meer. ingesloten
door hun bouwvakkers groet
het geen leenheer. het prevelt
geen zegeningen, verheelt
zijn knechten, zijn onreine
dorpsgekken

het kwelt soms
mijn voet dat ik niet vind
dat afgesleten dorp
achter de wind, met weilands
groen onmetelijk

het is weg
voorgoed, een weg loopt dwars
door een boerderij
naar geen andere