goed genoeg voor een ouderwetse plee).
Die ‘kraanvogels’ vond ik wel mooi - Mijn inertie laat me waarschijnlijk onverschillig of zoiets door Turken, Zweden of Eskimo's gemaakt is.
Beurtelings Paus of Pastemak - het wordt zo vervelend. Hoewel ik met de arme kerel te doen heb - hij zal wel het ogenblik verwensen waarop hij zijn boek begonnen is (ik bedoel nu Pastemak - Paus is dood - de walgelijke bijzonderheden over het sterven van die man maken me misselijk).
Jullie vertellen dat Berlijn weer een gezicht krijgt - nu, Amsterdam begint het zijne te verliezen. Weesperstraat, Muiderstraat - Hortusbrug - alles tegen de grond.
Hoewel op Zondag een wandeling langs de Reguliersgracht een bezoek aan Amsterdam waard is. Zelfs 's zomers - ik geloof Reguliersgracht is niets voor ‘toeristen’, nogal saai zullen ze het vinden, dit vervloekte gespuis met een fototoestel voor de maag en een leegte in de hersenen. Ik heb bijna een hekel aan iedereen, behalve Henk, jullie en Poesje Hansje.
Ze zeggen soms ‘dat komt omdat ze niets doet. Ga stukjes schrijven’. Ze kunnen verrekken, met de stukjes er bij. Ik had een mooi verhaal in mijn hoofd - iets begrijpelijks (niet voor iedereen) maar dan overvalt me een gevoel van apathie. We hadden eens een bediende, die zei, daar heb ik geen appetie in -
Henk werkt nog bij die mensen De Boer. Ik geloof dat het bedonderd voor hem is, maar het geeft hem afleiding (Henk voegt hier in: en ons ‘brood’ met iets er bij)
In Zürich vond ik het heerlijk, prettiger dan Parijs of Italië. Zo helder, zindelijk - (...) ook wanneer ze niet aan je ‘verdienden’, beleefd en goede manieren.
En zeg me niet, dat komt, omdat ze geen oorlog hadden, de Hollanders zijn en blijven onbeschoft, vroeger en nu. Sommige hebben zich in de oorlog behoorlijk gedragen, dat geef ik toe - maar er waren andere landen waar dat ook gebeurde.
Van Hollanders kan men hetzelfde zeggen als van de Joden - ‘Als ze aardig zijn, zijn ze ook bijzonder aardig!!’
De collectie Bührle was goed he. Ik heb de Japanse tentoonstelling nog eens in Den Haag gezien terwille van één scherm, dat niet in Parijs was. Bomen en mist - als fantastische dromen en wezens van een andere planeet doemen ze sprookjesachtig, bijna aarzelend op in een mist, die niet Hollands of Engels is. Het zal wel een Japanse mist zijn
En ik kan er donder op zeggen, dat alles zo was - die bomen, die mist, en het tere droomachtige, dat het geheel verbeelde. Want Japanners maken nooit iets dat niet bestaat - Alleen spoken geloof ik.
Ik bewonder Mies met 5 talen, terwijl ik met engels moeite heb - en niet alleen met engels - misschien met het leven zelf. Daarom is het
Auteursrechtelijk beschermd