Brief van 22 februari 1951
‘Lieve Miesje en Bruno
Steeds stelde ik het uit wat van me te laten horen, maar nu heeft het zwijgen te lang geduurd.
Vanmorgen 22 Februari is mijn lieve moeder 's middags om ongeveer 1 uur gestorven, na een zware doodsstrijd. Ze had sinds een week carcinoom en was opgenomen in de vroegere J. Invalide, dat nu een Algemeen Ziekenhuis is voor onvermogenden.
Ook ik ben nog steeds ziek - jullie zijn de eersten en enigen die ik het schrijf - ik mis haar zo - ik ben zo kapot - was tot het bittere einde bij haar. Ze was toen al bewusteloos en zo koud. Dinsdag bezocht ik haar, ze bad me om bij haar thuis te mogen terug gebracht worden.
Helaas moest zij wel in dat ziekenhuis blijven.
Ik zit alleen met Mej. Walz. Henk is op reis. Meer kan ik niet zeggen. Moeder heeft me laatst nog met trots jullie brieven laten zien.
Hartelijk dank voor alles.
Auteursrechtelijk beschermd