Mary Dorna 1891-1971

Brief van 1942 (?)

‘Lieve Bruno en Miesje. Eigenlijk zitten we te wachten, te wachten tot deze wereldbrand voorbij zal zijn - Er blijft niets anders over, is niet? Hartelijk dank voor je snelle reageeren op ons schrijven. ‘Mal sehen’, zei Hans altijd. Het spijt me dat ik mijn heele familie niet op tijd gewurgd heb of zoo iets toen ik een jaar of 14 was - een paar jaartjes Kittchen, en verder alles vroolijk en leuk. Zij verdomden alles waar jij op inging - ze kunnen me nog steeds niet vergeven dat ik ‘anders’ was, boeken schreef, teekende en op een ander niveau leefde dan zij al-

[p. 128]

lemaal. Met mijn moeder¹ heb ik erg te doen - we zagen elkaar al in geen jaar. Schrijf haar maar eens. Ik moest jullie groeten van haar zenden en van Tine ook van Bep.

Gaat het nu beter Miesje? Je komt vast helemaal in orde dat zul je zien. Ik moest ook van mijn Moeder en Tine en Bep groeten aan jullie Moeder sturen - zul je het doen?

Ik lees veel Dostojewski. Ik vind dat een van de besten. Hoe de menschen daar plotseling binnen stuiven (er schenen geen deurbellen of zoo iets te zijn) en elkaar hevige verwijten doen. Soms zijn ze oneindig teeder, soms hels van een krankzinnige woede. Ik voel me zeer verwant met al deze zielvollen en ziellozen. Ik ben beide - alleen stuif ik niet bij menschen binnen, de hemel beware. Ze stuiven allemaal integendeel bij mij binnen, al is er dan ook eerst een deurbel en daarna een deur met een dienstmeid. Maar dat alles schijnt niet tegen het stuiven te helpen. Hoewel mijn dienstmeid door de ‘alte Fritz’² verkleed beslist als grenadier opgenomen zou zijn.

Er zijn heel voorname lieden bij - een beeld van een vrouw die elke maand met een zigeuner op stap gaat. Ik weet niet hoe dat met de luizen gaat. Maar misschien overwint Liefde, alles- luizen en ongemakkelijkheden.

Ik hoop dat de Liefde, hoe dan ook in welke vorm alles zal overwinnen, deze hel op aarde, deze kleinheid van geest - En aan het einde, staat immers toch de koele, onoverwinnelijke Dood. Wat kan er dan nog gebeuren - Natuurlijk eerst het sterven op verschillende manieren, maar dat neemt een einde, dat sterven - onoverwinnelijk is en blijft de Dood. Ik groet jullie lieve vrienden - deze brief is ook voor je Moeder bestemd.

jullie Mary.

1 Nadat Henk Tenkink Mary's moeder uit de Hollandse Schouwburg had weten te halen, moest zij onderduiken.

2 Met de ‘alte Fritz’ bedoelt Mary Frederik II.