Semi-finale

[p. 13]

Angeli trisectio

Ze komt in mijn droom nooit alleen
uit de slaapschaduw te voorschijn.
Altijd zijn ze met z'n drieën, een drievuldigheid.

De jongste opzij, zoals ik haar heb ontmoet
een zomerdag, onder haar zonnehoed,
gloednieuw, een meisje nog, en onverhoeds.

De middelste is die ik mij veroverde;
de zeer werkelijke, de overal tastbare, getrouwe,
altijd blijde en altijd weer begrijpende.

De derde echter is de lijdende, die niet meer wilde
dat ik nog lijden zou, en niemands medelijden.
Die daarom mij het dapperste, het grootste leed aandeed.

Altijd zijn ze met z'n drieën, een drievuldigheid,
wanneer ze mij bezoekt. Niet vaak, maar tijdeloos
en op de onbegrensde vlakte onzer samenkomst
in maandoorschenen nacht.