De glorende dag

[p. 51]

Doolaard

Doolaard door de trage dagen
en de donkre droefenis,
ga ik in der uren klagen
die der ziele doods-angst is.

Spreid mij zachte zijden wijlen
over dagen van voorheen,
uren leeren diepte peilen
van dit booze woord: ‘alleen’.

Spreid de weeke blanke boezem
waar ik uit-schrei al mijn leed..
ziel die smaak van levens droesem
dooft met kussen, brandend-heet...

Aarde, aarde... alle smarten
draag je zachtjes over mij..
is de laatste smart der harten,
stille dood, nog niet nabij...