Nederduytsche poemata 1616

46. Perch'io stesso mi strinsi.

Als ick hebb' vry geweest, ick hadde groot verlangen
Om vast te mogen sijn, ick moeste sijn gevangen:

Ick sach het minnen aen, het was een lieflick spel,

VVaer dat ick henen sach, het ging al even wel:

Ick sach de vryers aen, ick sach haer soentjens geven,
En soete praet uytslaen: ick docht, dat waer mijn leven,

My docht het ging soo wel. maer als ick ben int perck,

Nu word' ick eerst gewaer hoe dat het gaet te werck.