Nederduytsche poemata 1616

16. Omnia Naturae contraria.

Al dat de minnaer doet van Venus soon gequollen,

Is tegen het gebruyck, is tegen alle man.
Het sy wat hy begint zijn sinnen sijn op rollen.
Hy gaet, hy loopt, hy staet, veel anders als hy kan.
Verkeert is al zijn doen, verkeert is al zijn laeten:
Hy is een ander mensch. die kompt in dese staet,
En let niet op hem self: hy kan geen wijsheyt vaeten.
En liever op zijn hooft, dan op zijn voeten gaet.