|
| |
| |
| |
Daniel Heins aen Ioncker Ian van der Does, Heere van Noortwijck.
NV sie ick voor gewis, dat al wat de Poëten
Van Phoebus door haer konst ons hebben laeten weten,
Niet anders is geweest dan slechts eé vals bediet,
In Grieckenlandt gebroet, jae oock veel min als niet,
Dat hy tot zijn geboort hadd' Delos uytgekoren,
Om daer te mogen sijn van Coei kindt geboren,
In Delos altijdt nat, gekroont van alle kant
Soo van de groote zee, soo van het dorre sandt.
Aldaer de wilden Godt, de Godt van onse landen,
Neptunus gans het lant omringde met zijn banden,
Aldaer de waetren wreet seer hooch in haren tocht
Besprongen met haer schuym de vreesselicke locht.
Het een, meen ick, is waer, maer't ander is gelogen:
VVant dat hy soude sijn in Delos opgetogen,
En kan ick niet verstaen: maer dat hy by de kant
Der zee geboren is, blijckt wel uyt u verstandt.
VVant hy int Hollants spreeckt, en als in onse steden
Geboren en geteelt, my komt aen boort getreden
Met eenen Duytschen voys, van sulcken soeten klanck,
Als Phoebus met zijn volck in Cadmi bruyloft sanck.
Ick wil voortaen met recht Boeoten laeten vaeren
Met al den Grieckschen pracht, en Pindaro zijn snaeren
Gaen senden, als ick sie, dat hy, die onsen geest
En onse konste stiert, van Hollandt is geweest.
Hy moest van Hollandt sijn, van Hollandt moest hy wesen,
Maer Delos en was niet, gelijckerwijs wy lesen
| |
| |
Gelegen binnen in AEgaei woesten grondt,
Aldaer den ronden hoop der Cycladen in stondt.
Ick meyn' het is niet ver van Catwijck af gelegen,
Van Leyden oock niet ver, beset met dorre wegen.
T'is Noortwijck nu genaemt, dat Noortwijck, daer den helt
En vorst van onse konst is Overste gestelt.
Dat Noortwijck daer de zee, dat Noortwijck daer de baeren
De sterren trotsen derf, en vreeselick opvaeren
Door AEoli gebiedt, dat Noortwijck daer het landt,
Als Delos hier te voor, staet midden in het sandt.
Daer gans het huysgesin van Nereus groene benden
Al springende rontom sich door het water wenden,
Daer Doris met haer volck komt swemmen, en de gaen
Schier boven op het landt, en op de duynen staen.
Hoe dickwils heb ick self, ick neem u tot getuygen
Ghy winden, die de zee doet rijsen ende buygen,
Hoe dickwils heb' ick self, als ick daer ben gegaen,
Al den gesteerten hoop rontom mijn lijf sien staen?
In desen dorren kant, daer niet dan schepen waeren,
Dan zee, dan harde locht, schier midden in de baeren,
Is voortgekomen eerst, die met zijn wijs gemoet,
Als Phoebus, al den hoop van Roomen wijcken doet.
Men secht dat Venus self, die uyt de zee geboren
Is selver oock geweest, doen meer als van te voren
Te Noortwijck is gesien, de meysjens van het landt
Die hebben haer doen self genomen by de handt,
En in den dans geleyt. Cupido quam getreden
En met een bly gelaet naer onsen kant gereden.
Zijn peerdt was Zephyrus, die doe ter tijt een kleedt
Van roosen om en om zijn vleugels was gespreet.
| |
| |
Men secht dat hy daer oock al op de selve tijden,
Te schepe leerde gaen, en op het waeter rijden.
Hy was bepeckt, betart, als ons maetroosen sijn,
Die nu noch alle daech gaen seylen in den Rijn.
Men secht dat hy daer oock op d'Hollandtsche manieren
Zijn voeten leerd' op't ysen over de rivieren
Snel vliegen als de windt, daer noch op desen tijdt
Het soete Venus-volck gesien wordt en gevrijt.
Hoe dickwils heeft hy oock zijn pijlen daer vergeten,
Iae selve zijnen boogh al schietende versleten?
Hoe dickwils als men ginck hem soecken in het landt,
Is hy gevonden daer staen spelende by't sandt?
Anacreon vaert wel, vaert wel voortaen Athenen,
En ghy Romeynen oock. ick wil my van u spenen.
Als Delos by ons is, en Phoebus van dit landt,
Soo wil ick u voortaen niet nemen in de handt.
|
|
Auteursrechtelijk beschermd