Nederduytsche poemata 1616

Ionckheer Iohan van der Does, Heere van Noortwijck aen Daniel Heins, eerst gekomen sijnde om te studeren tot Leyden.

O Heyns die van den Heynst dijn naem voert, door wiens hoef
Ontsprongen is geweest uyt 'tgrasig Helicone
De Caballijnsche vloet: eer dat hem Glaucus sone

Den toom wierp in de mondt ontrent Pirenes gloef.

VVaer door u t'hans soo mildt zijn wateren uyt meet,

Als dien vooral ons jeucht Apollo heeft verkoosen,
Om tusschen tijden sich int dansen te verpoosen,

En houden aen de lijn de dochters van Moneet:

Soo dickwil moy gemaeckt, doch nemmermeer versaet

Van een so fraeyen ront en wel gestemde sangen,
Als of ghy dees geleert, of van haer hebt ontfangen,

Ten tijden doen ghy eerst tot Leyden wert bestaedt,

En dat ghy hebt begost te roeren Clioos snaer,

Met een soodanen voys, als tot lof van Corinne
Te quelen Naso plach, of daer met zijn vriendinne

Cassandre was gewoon te cieren Sannazaer.

Hier van kan wesen tuyg soo menich hoofsen brief

Geschreven op de wijs van Nasoos Heröiden,
VVelck't licht geloof door liefd' gebracht heeft in swaer strijden,

[p. 63]

 

Tot nadeel van haer eer, der maechden 'tmeeste grief.

 

VVaer van ten deel ons wel gebleken is de proef

 

Vuyt Deidamiens brief aen Peleus soon gesonden,

 

Vol sins, van woorden rijck, ja van gelijcke vonden

 

Als hy te vinden plach dien 't Geetsche landt begroef,

 

Noch sijnd' in 'sKeysers ban, soo verre buyten Room.

 

Daer noch beneffens ginck een lofdicht schoon ter eeren

 

Des overzeeschen tochts, nu onlangs by ons Heeren

 

De Staeten 'slandts gedaen op 'svyants kust en stroom,

 

En van de groote zeeg, daer met Gods stercke handt

 

Graef Mauritz heeft gekroont niet verre van VVestende,

 

Al waer men selye 'thooft voor d'ons den rug sach wnden,

 

Voor wien soo menich Specht leyt met de neus int sandt.

 

De rest heb niet gesien. doch wie en kan den boom

 

Niet kennen uyt de vrucht, en uyt de klau den leeuwe?

 

O door vlijt en verstandt, niet als men in d'ouw' eeuwe

 

Gewoon was, dichter kloeck geworden in den droom.

 

En wilt derhalven niet u belgen, als ghy siet

 

Den draf van Alcmeens soon de dwergen conterfeyten,

 

Oft op Achillis schildt met klaterbussen speyten,

 

Of dat Pan Phoebus lier derf trotsen met zijn riet.

 

VVaer med' ick seggen wil, dat gh'u niet stooten moet

 

Aen Zoïlus geblaf, als dieu hoort te laeten

 

Genoegen, t'hebben d'eer, dat vooral ons landt saeten

 

Selfs Scala u op't hooft geplant heeft Daphnes hoet.