Aen den Leser.
HEt oude spreeckvvoordt segt, Daer de man niet selfs komt, daer werdt het hooft niet wel gewassen. Het selfde, ionstige Leser, is ons hier weder-vaeren. Want alsoo dese Poëmata gedruckt sijn in een ander stadt, daer wy altijdt niet over ofte by en hebben konnen wesen; soo is over all onse sin ende meeninge niet te recht gevat, ofte gevolgt. Onder andere hebbe ick u dit willen vermaenen: De Emblemata van minne sijn by den Drucker sonder eenich onderscheyt achter een vervolgt tot het getall van 48 toe: daer nochtans maer alleenelijck de eerste 24 (namentlick het Ambacht van Cupido) van des Auteurs vernuft ende vindinge sijn: soo inde beelden, als de gedichtselen. De volgende 24, te vooren tot meermalen ende op verscheyden plaetsen gedruckt, sijn van andere. Dees hadde een seker liefhebber soo uyt den hoochgeleerden Mr. Hadriaen de Ionge, als andere schrijvers, by een vergadert, ende in koper doen snijden: om deur den druck gemeen te maecken. Dan alsoo dit maer stomme beelden waeren, soo is de soetvloeyende tong van onse Poëet daer toe geleent. die al spelende de selfde over veel jaeren Nederlandts heeft doen spreken. Hier hebt ghy op te letten: ende voort dese mistellingen te verbeteren. Pag. 65. vers 8. De sterren trotsen derf, leest trotsen self. Inde Lof-fanck van Bacchus, pag. 21. vers. 15: aen u rechter sy, leest slincker sy; om dat de figuere met de Poëet soude over een komen, ende met de Poëet de schilder, ofte plaet-snijder. Hout dese versuymenisse, ende diergelijcke meer andere (soose gevonden mochten werden) ons ten besten, ende vaert wel.
Auteursrechtelijk beschermd
