Auriacus, sive libertas saucia

[fol. C3r]

Iambi libertati savciae Heynsianae,

In quibus, praeter alia, quae in hoc, quaeque in Senecae Dramatis persone illustres omnes conferuntur.

Qvis ille tanto Pvlpitvm motu quatit,
Et insolenti tundit Orchestram pede?
Quanquam furentem motibus fallax tegit
Persona vultum, Faexque detonantia
Furatur ora, non lates Heynsi tamen:
Te certvs index prodis: augustum jubar
Dispellit atrae nubilum calignis,
Centumque noctes luce perrumpit suâ.

At nos parentis vana Terrae pondera

Frustrà tenebris in dies victricibus
Luctamur: omnes ludit incassum labos:
Vt ille paruus ales abreptum fugâ,
Et navigantem vasta Inanis aequora
Sequi parentem sperat, & pennas quatit,
Aurasque plausu captat affectans iter,
Strepitque; tandem pronus in nidum cadit.
Tu Daedaleïs ocior volatibus
Poeta Caeli scindis alatus vias,
Plebémque, & ipsos plebis obtutus procul
Post te relinquis. Iam Sophoclen praeteris,
Iamque Evripiden fultus alâ remige:
Séque author olim triplicis Promethei
Victúm fatetur, quique Cassandram dedit
Caeco furentem versuum volumine.
Nec hos, nec omnes caeteros Ionici
Fastus Theatri, multa quos nobis dies
Invîdit, aevique impotens iniuria,
Longè tueri terga fectantes tua

[fol. C3v]

 

Contentus vltrà tendis, & Caelo natas

 

Sublimiori, déque summo vertice

 

Priscum Latinae despicis Scenae decus,

 

Choragivmqve praeter Annaei volas.

 

O Cycne Flander, me simul tecum rape

 

Per candicantis caerulas aethrae vias.

 

Ignava quanquam torpidum moles premit,

 

Et furgere vltrò pondere obsessum vetat,

 

Tuâ levatus quolibet dextrâ sequar,

 

Supráque nubes ibo, quas crassus vapor

 

In nos adurget. Diligam Spectacvlo

 

Propinquiores siderum metae Foros,

 

Vbi serena semper, & purus dies.

 

Hîc prisca cernam provocantem saecula

 

Prodire nostri temporis Tragoediam:

 

Non hanc, Iephtae quae Triumphales manus

 

Caede immerentis inquinavit filiae,

 

Regisve mensis ora Baptistae dedit

 

Tacere verum nescia, vt falsum loqui:

 

Sed Heynsianam, nata quae ferò licet

 

Retrò tot annos laude praevortit novâ.

 

Iudex sedebit Dovsa, judex Scaliger

 

Haeres paterno destinatus munerì.

 

Heroa nostris hunc, & hunc felix Deus

 

Seruavit annis, justa ne saeclo rudi

 

Nostris deessent Vatibvs praeconia.

 

Vox vna binis: Victa Gandae cordvba:

 

Applaudit omnis Maximi Circi Chorvs.

 

Formae micantem celsioris lumine

 

Miratur ire magnus Alcides Devm,

 

Avransioque cedit, (at nulli priùs)

 

Dolétque rursum Regis Hispani scelus.

 

Incedit alto parte ab Eoâ Poli

 

Princeps Cothvrno: nam tremit Vesper gradum,

 

Et sentit hostem. Nunquid Atride pudet?

 

Bis quinque Troia messibus constat tibi:

 

Huic vnus annus plus decem Troiis dedit:

 

Hoc par, scelestâ fraude quòd victor cadis.

 

Vidit Mycena per scelus caesum Dvcem,

[fol. C4r]

 

Vidêre Delphi. Patria ô quanto mades

 

Cruore! non hoc eluat Rhenvs nefas,

 

Non Mosa vasto pronus incumbens mari,

 

Non qui propinquus menstruo motu tumens

 

Neptvnvs agris parcit Hollandis Pater,

 

Seséque arenis arcet, atque hostem salo.

 

Cerno Loisae Syrma. Talis Hectoris

 

Coniunx, parensque, talis Alcmene fuit

 

Amphitryonis uxor, & prior Nvrvs.

 

Oeneis autem casta sanctae Feminae

 

Veretur ora tollere, & vultum simul

 

Formidat omnis, quae sui sexus cohors

 

Transgressa Leges: Noxium Aeetae genus,

 

Ledaeqve proles, & noverca Virbii,

 

Materque Orestis, & viri Mater sui,

 

Et ipsa Ivno. Stirpis antiquae decus

 

Materna parvum ducit Henricvm manus.

 

Alludit illi magnus Argivûm metus

 

Futurus Hector, Fata si vitam darent:

 

Alludit Hyllvs, & Coronati patris

 

Phocaea proles, Iam puer Philisthenes,

 

Iam meta Troiae Pvrrhvs exspectat parem,

 

Poeantivsqve. Dira Cocyti vada,

 

Et aestuantes igne permisto lacus

 

Hispana Erinnys linquit: humanus sitim

 

Cuî sedat vnus sanguis: hoc illi merum est,

 

Haec pôcla Monstro. Cerno pro taedis rogos,

 

Cerno secures. Ipsa aspectum foror

 

Horret Megaera; defluit flagrum manu,

 

Fugitque tortis anguis implexus comis.

 

At ille magni Parricida Principis

 

Pone hîc scelestum perfidus volvit gradum.

 

Fuit Thyestes impiâ factus dape

 

Natis sepulcrum. Segregem Thesevs novâ

 

Castum per agros filium sparsit nece:

 

Patrem cecîdit, mistus est Matri Oedipvs;

 

Sed inscientes: primus hic fibi placet,

 

Gaudétque, quanto nullus erravit, malo.

 

Quicunque, Famae punctus antiquae notâ

[fol. C4v]

 

Crudelis audis, patruus, Frater, parens,

 

Atrev, nepotes Patris heu dirum genus,

 

Aegisthe, quíque semper arentes aquas,

 

Sempérque captas arboris foetae fugas,

 

Gaudete: vestra maius absolvit scelus.

 

Inuentus hic est, cujus vnus Patriam

 

Trajecit ictus. Quis, Dij, tantum nefas

 

Ausus jubere! Non Lycvs: Neuter Creon:

 

Non hoc Vlysses saeuus in parvos quoque,

 

Et in puellas: ipse nec fluxâ fide

 

Amans Iason: Avrei sed Velleris

 

Possessor alter. nec tua hoc, Calcha, licet

 

Cruenta semper praecinunt Oracula,

 

Senéxque aruspex, caecus aut Manto monet:

 

Sed qui superbus Rvpe Tarpeia sedet,

 

Et è Qviritvm Collibus Septem tonat.

 

Vidésne? pulcram rasa Libertas comam,

 

Et Pileata, turpe proculcat jugum.

 

Sed pectus, eheu, Savcivm vulnus gerit

 

Quod antè Princps. Patriae raptum Patrem

 

Seséque luget. Ora commendat dolor,

 

Decétque luctus. Evrytvm sic Filia

 

Cum lacrimaret, & Parentales Rogos,

 

Sibique lapsum patrij Regni decus;

 

Sic cum doleret vera se quondam nimis

 

Cantâsse Phaebas, staret & jam Troïcas

 

Supra ruinas, & cadaver Regium;

 

Tamen placebant. Talis Electre fuit

 

Caeso parente. Nata talis Oedipi

 

Caeco parente. Siquis est sensus super,

 

Curis nec Vmbras exuit Mortalibus

 

Donata Divis Manibus Felicitas,

 

Restátque, quòd non atra Lethe sorbeat,

 

Salve Batavis Ductor Avransi tuis

 

Vltore Nato, Vate Felix Heinsio.

H. Grotius. I. C.