Kinderliederen

[p. 76]

II. Zonsopgang.

J.G. Bastiaans.

Matig snel.

Och, 't is wel aar--dig in mijn tuin, Als'smorgens
Dan, zeî ze, is eerst de lucht noggraauw, En hier en
Zie! 't is wel aar--dig in mijn tuin, Als'smorgens

[p. 77]

 

vroeg de zon op-gaat, Maar 'k woon zoo mid-den in de

 

straat, Zoo tus-schen mu---ren hoog en bruin; Doch naar ik

 

daar blinktnog een ster, Maar langzaam schemert er van

 

verr' Wat ro--zen--rood en he---melsblaauw, Dan ziet men

 

vroeg de zo op-gaat, Maar 'k woon zoo mid-den in de

 

straat, Zoo tus-schen mu--ren hoog en bruin. Och! wie dat

[p. 78]

 

gistren hed ge-le----------zen, En zoo mij

 

moeder heeft ver-----teld, Daar

 

witte wolkjes dwa--------len, Door---trokken

 

met een pur--pren tint, Dan

 

buiten mogt aanschou-----wen, Die knielde

 

vast van blijd-schap neêr, En

[p. 79]

 

bui-ten in het vrij-e veld, Dáár, kindren! moet dat heer-lijk

 

we-------------zen.

 

komt, als waar' 't een koningskind, De zon, met al haar gou-den

 

stra------------len.

 

zou voor on--zen lieven Heer, Wel duizend maal zijn handjes

 

vou------------wen.