Al de volksdichten. Deel 2

[p. 229]

Gebed des harten.

Of gij al buigt op beide uw kniên,

En of uw lippen zich bewegen,

Daar wordt geen zegen door verkregen;

De Heer wil 't hart gebogen zien!

Een stille zucht, een stille traan,

Is méer dan offers en gebeden;

Hebt gij geleden en gestreden,

De Heer zal 't zuchtend hart verstaan.

Buig dus, ô God! ons Harte neêr,

Leer onze Ziele tot U smeeken;

Wat dan ons spréken moge ontbreken,

Dat geve ons Uw genade, ô Heer!