Al de volksdichten. Deel 2

[p. 212]

Al te goed.

1.

'Al te goed, is Buurmans gek!'

Och! 'k zou vreezen,

Dat het zèlden een gebrek

Van de méeste luî zal wezen! -

Of zóo'n Gekheid niet verdient,

Dat we haar als Wijsheid prezen?

'k Vraag het dikwijls, lieve Vriend!

2.

'Al te goed, is Buurmans gek!' -

Wil probéren,

Of uw Buurman dit gebrek

Niet van U zou willen léeren!

Wées 'te goed' maar, voor elkaâr...

En het Paradijs zal keeren,

Of het nooit verlóren waar'!

[p. 213]

 

3.

 

 

 

'Al te goed, is Buurmans gek!...'

 

'Arm, is Schande!...'

 

''t Héet niet bont, of 't heeft een Vlek!...'

 

Och, dat ge àl die Woorden bande'

 

Uit uw Taal en uw Gemoed: -

 

Blijv' 't slechts Spréekwoord in den Lande:

 

'Elk is Allen al te goed!'