Al de volksdichten. Deel 2

[p. 208]

Een kunststukje.

I.

Kom! ik wil-je, als Kunstje, leeren,

Hoe een Perzik 't lekkerst smaakt!

II.

Eerst moet gij haar lang begeeren,

Eer ge tot den pluk geraakt;

Hebt ge lang dàn haar bekeken,

U vermeid in vorm en kleur,

Regt genoten van haar geur,

Dan moet gij het steeltje breken;

Dan haar brengen naar uw mond;

Dàn... dàt zeg ik U terstond!

III.

Dàn - wanneer ze háast de tippen

Van uw lippen

Sappig aanraakt... en gij ziet,

Eér zij in uw mond gaat slippen,

[p. 209]

 

Dat uw vrouw of dat uw kind,

 

Dat uw liefste of dat uw vrind,

 

U bespiedt...

 

Moet ge uw perzik laten glippen -

 

In zoo'n mondje welbemind!

 

 

 

IV.

 

 

 

Maakt ge dàn mijn Kunst te schande...

 

Zegt ge dan niet, een, twee, drie,

 

'Dat nooit Perzik in den Lande

 

U zóo lekker smaakte als die...'

 

Dan verbeur 'k een volle Mande!