Al de volksdichten. Deel 2

[p. 164]

Eens in 't jaar.

Nachtegaaltjes, nachtegaaltjes!

Hoe? eene enkle maand in 't jaar

Zingt ge maar;

Dat is toch wat al te schraaltjes,

Dat 's wat povertjes, voorwaar!

Maar dàn zingt ge ook, dag en nachten,

Nacht en dagen in het wild,

Ach! zòo mild,

Dat ge in éene maand de krachten

Van geheel een jaar verspilt. --

Kermis-volkje! vaak vergeet je,

Wat vermaan ge in 't beestje hadt;

't Géve u dat:

'Liever elken dag een beetje,...
Want dan hebt ge ook dáaglijks wàt.'