Al de volksdichten. Deel 1

[p. 247]

Wensch.

1.

Een kleine vogel mogt ik zijn,

Met sterk-gepende pluim;

Dan vloog ik rond langs zee en land,

Door 't ongemeten ruim:

En uit de hooge, blaauwe lucht

Zag ik op aarde neêr,

Waar gij, mijn Lief! wel toeft op 't land,

Of dwaalt op 't wilde meir.

2.

En als gij, leunend aan den mast

Of neêrziend in den vloed,

Aan 't huis in 't verre Noorden dacht

Met liefdevol gemoed,

Dan daalde ik haastig neêr in 't want

En zong, met zoet geluid,

Het lied, dat gij het liefste vondt

Der teêrbeminde bruid.

[p. 248]

 

2.

 

 

 

En, als gij neêrlaagt in de schaâuw

 

Van palm- of kokosboom,

 

En als, wat gij in 't harte draagt,

 

U voorzweefde in den droom...

 

Dan koelde ik met mijn vleugelslag

 

Den Ooster-zonnebrand,

 

En fluisterde u een groet in 't oor

 

Van 't verre Vaderland.