Al de volksdichten. Deel 1

[p. 72]

In de haven.

Een Scheepjen in de haven landt

Gevuld met specerijen;

En menig flinke jonge kwant
Met buidels, vol tot aan den rand,

En harten, vol verblijên.

Wel geurig kruid, wel blanke munt,

Wat zult ge nu gaan dwalen;

't Is, of ge nimmer einden kunt,
Zoo komt, van ieder hoek en punt,

Een ieder van u halen.

Maar... als dan 't schip is leêggehaald,

Vindt Koopman en vindt Reeder

Zijn Specerij met goud betaald:
Doch - als Uw zilver is verdwaald

Matroos!... waar vindt ge 't weder?

Een béétje pret, ná leed en last,

Wie zou het U misgunnen?

Maar - niet de zeilen vòlgebrast...
Toe! leg een reefje, waar het past:

Het zou eens stormen kunnen!