Al de volksdichten. Deel 1

[p. 50]

Verhuizen.

Nieuwe heeren, nieuwe wetten:

Nieuwe vrouwen, nieuwe dwang:

Meisjes, wist ge 't niet al lang?

Knapen, kunt ge er niet op letten?

Al 't veràndren is gewis,

Dat nog geen verbétren is!

Neêrland, och! waar zijn de dagen,

Toen de dienstbren van 't Gezin,

Traden ze er op bruidsdag in,

Nog het Kleinkind konden dragen;

Toen een Dienstboô, oud maar kras,

Nog het kostbaarst erfstuk was! -

Vrinden! wilt ge raad ontvangen?

Dient dezelfde vrouw of heer

Levenslang in deugd en eer,

Leert aan oog en lippen hangen; -

Denkt zoo gij verhuizen moet:

'Beter, is bederf van goed!’