advertentiekruier vanaf het 3de nummer weet degene die nu zo ernstig doch vastberaden het woord tot u richt, hoe hard er gebuffeld is door een aantal mensen die op de vingers van één hand zijn te tellen - waarna je er nog genoeg over hield om tegelijkertijd de telefoonhoorn, het kopje en een breinaald mee vast te houden. En SOMA werd wat het nu is; het grootste literaire tijdschrift van de BeNeLux.
Edoch. Zoals meer vertoond tastte bederf de geesten aan. Hoe beter het ging hoe meer er de vaderlandse literaire wind ging waaien. Vanaf nummertje tien viel steeds vaker het ‘Literair Magazine’ weg uit de kop van de omslag. Ter redaktie sprak men van ‘positie konsolideren’ (lees: op de lauweren rusten) en werden steeds meer uit de handelskorrespondentie gelichte termen gehanteerd. Kortom, men kreeg ‘literair gewicht’ of daaromtrent. Waar dit toe leidde ligt nu voor u. Een omvangrijk Soma-nummer, uitsluitend gewijd aan een, door de kritiek als ‘groot’ ervaren, al wat oudere auteur uit het buitenland. Maarrr... Om dit hobby-nummer te kunnen realiseren werd wel even al datgene wat u indertijd deed besluiten abonnee te worden of tenminste Soma keer op keer aan te schaffen, overboord gezet. En daarmee werd u-allen, op die typische hovaardige wijze, de literatureluur eigen, op schandelijke wijze gemanipuleerd.
Want wie interesseert zich werkelijk zoveel voor deze, voor velen toch als ‘moeilijk’ ervaren, buitenlandse gast Nabokov? Wie heeft écht belangstelling voor zo'n baal vak- en prietpraat? Hoe groot is het aantal Soma-lezers dat waarlijk ingenomen is met dit nummer? Nou? Mijn ervaring van enige decennia zegt: Nog geen vijf procent. Soma volledig met dit soort kopij vullen is dan ook meer dan een teken van degeneratie. Dit alles is mij een gruwel.
Auteursrechtelijk beschermd