Psalmen Davids na d'Ebreeusche waerheit

De thien Gheboden Gods,
zoo die in Exod. staen.

HEft op dijn hert' doet open d'ooren
En ontfanght de gheboden goet Van u Heer'
en God en alvooren Op dat ghy die we-
tende doet.

[p. 100]

 

Ic ben zeyt hi, dijn God almachtich

 

Die u van slauen maecte vry,

 

Ende brocht wt Egypten crachtigh:

 

Hebt gheen vremde Goden voor my.

 

 

 

Ghy zult u gheene beelden maken

 

Van yet watmen ooc nommen can,

 

Om t'anbidden tzy in wat zaken,

 

VVant zeer ialours ben ic daer van.

 

 

 

Ghy en zult minen Naem' ghepresen

 

Niet nommen in ydelheyt groot:

 

VVant hy zal niet ontsculdigh wesen

 

Die hem ghebruucken zonder nood.

 

 

 

Zes daghen zuldy doen u wercken

 

Den zeuensten dagh rust en viert:

 

VVant desen dagh (zoo ghy mooghd mercken)

 

Heeft God zelfs med rusten verciert.

 

 

 

VVilt Vader Moeder eere gheuen

 

Dat is die mindt helpt en vernoughd

 

Op dat ghy mooghd hier langhe leuen

 

Op der aerden daer God u voughd.

 

 

 

Slaet niet dood in eenigher vauwt

 

Vliedt all' hoeri' en ouerspel.

 

Steelt ooc niet, noch doed gheen ontrauwe.

 

En zijt gheen valsch ghetuughe fel.

[p. 101]

 

Ghy en zuld ooc gheensins beghaeren

 

Eens anders wyf, huus, ghoed noch knecht

 

Dienst-maeghd, noch niet dat hem mach daeren

 

VVant dat begaren is onrecht.

 

 

 

O Heere zijt ons zoo ghenadigh

 

Dat wy uut dijnder liefde altijt

 

Naer dyne wet leuen ghestadigh

 

T'uwer eeren, en t'elx profijt.