Psalmen Davids na d'Ebreeusche waerheit
(1565)–Lucas de Heere– Auteursrechtvrij
[pagina 91]
| |
GHy dienaeren des Heeren goet, Looft hem
prijst zijnen name zoet Die daer ghebene-
dijt moet wesen Van nu voort, en̄ t'alder tijdt:
Van oost tot west breet ende wijt Zoo is zij-
nen name gheprezen.
Hoogh is verheuen God den Heer
Bouen alle gheslachten zeer,
En zijn eere die strect haer mede
Ouer alle d'Hemelen rijck,
VVie is ons Heere God ghelijc
VVonende in d'alder hooghste stede?
| |
[pagina 92]
| |
Die verneert en booght hem om zien
Hemel eerde en ooc alle lien
Die d'ellendighe helpt wt den sande,
En den aermen wt den dreck snoot,
Doende hem zitten by Princen groot
Heeren van zinen volck en lande.
Hy eyst die huusghezinne iont
Die ontvruchtbaer was langhe stondt,
Haer maekende, deur zijn ghenade
Dat zi diuersche kinders baert
Dies zi verblijdt, die was beswaert:
Looft dan den Heere vrouch en spade.
|
|