Pvb. Ovidii Nasonis Minne-kunst, gepast op d'Amsterdamsche vryagien: met noch andere minne-dichten ende mengel-dichten, alle nieu ende te voren niet gesien.

[p. 341]

Af-scheyd-Dicht
Aende Stadt van Leyden.

VAert wel Bataafs Atheen
Dat ick heb lang betreen;
En daer ick' sulcke dagen
Vier iaren heb gehadt,
Dat in geen Staet noch Stadt
Ick die weer sal bejagen.

Vaert wel ghy Hooge-School,
En bloeyt, terwijl ick dool
In vreemde buyten-landen:
In u soo heeft mijn oor
Genooten het gehoor
Van Hemelsche verstanden.

Vaert wel ghy Doelens bey;
VVaer in ick inde Mey
My menighmael liet vinden,
En met het morgen-root
De lieve groent genoot
Van u bedauwde Linden.

[p. 342]

 

Vaert wel ghy wandel-pa'en,

 

En Cingels dicht van bla'en,

 

VVaer ick, wanneer de stralen

 

Van d'avond-Son alree

 

Haer doocken inde Zee,

 

Mijn adem vaack quam halen.

 

 

 

Vaert wel ghy schoon gewest,

 

Van al de weeghjes 't best,

 

Dat men mijn Paetjen noemde:

 

Mijn Paetjen; daer ick plagh

 

Te rymen dagh aen dagh

 

Yet dat mijn CLORIS roemde.

 

Vaert wel ghy soete goed,

 

Iuffroutjes, die 't gemoed

 

Van die u siet kond roven:

 

So lang mijn ziele blijft

 

In dese romp gelijft,

 

Sal u mijn tonge loven.

 

 

 

Vaert wel, vaert wel op 't lest

 

Mijn Vrienden, daer ick best

 

Mijn tijd me kost verdryven:

 

En wilt, gelijck 't behoort,

 

VVanneer ick nu ben voort,

 

Vws vrients gedachtig blyvẽ.