Pvb. Ovidii Nasonis Minne-kunst, gepast op d'Amsterdamsche vryagien: met noch andere minne-dichten ende mengel-dichten, alle nieu ende te voren niet gesien.

Klinck-Dicht.

ACH soete Weste wind, die ick sie weeldrigh dolen
Door't lieve groene loof van menig hooge plant,

En die met soeten reuck de lucht en 't gansche lant

Vervult so haest ghy die 't gebloemte hebt ontstolen:

So oyt mee-doogentheyd was in u hert gescholen,

So stelt om mynen 't wil u werck wat aen een kant,

En gaet begeeft u eens nae d'aengename strant,

Waer dat mijn ongeluck houd mijn geluck verholen;

[p. 208]

 

Gaet, maer draeght met u mee mijn klachten en getraen,

 

Die ick aen dit geboomt so dickwils heb gedaen;

 

Mijn eenigh tijd-verdrijf in dit mijn droevigh leven;

 

Daer sult ghy soeter geur gaen vinden inde mond

 

Van CLORIS, dan ghy oyt op eenigh blomken vond;

 

Brengt my die, om mijn hoop daer voedsel door te geven.