Nieuwe stichtelijke liederen (2 delen)

[p. 223]

Het evangelie.

bedachtzaam.

[p. 225]

XXXVste lied.
Het evangelie.

O dierbaar Evangelie licht!
Hoe glansrijk spreidt g'uw' stralen!
Wat heil de zon voor 't aardrijk sticht,
Zij kan bij u niet halen.
Het zielenheil, dat gij verspreidt;
Gaat elks begrip te boven;
Is kweeking tot de zaligheid,
Voor allen, die gelooven!

[p. 226]

2

Uw' stem dringt in 't bezwaard gemoed,

 

Als balsem in de wonden,

 

Ten troost in bangen tegenspoed,

 

En boeting' onzer zonden;

 

Gij toch biedt ons een' Heiland aan,

 

Vol vlekkelooze liefde,

 

Die d'eisch des Regters heeft voldaan,

 

Hoe onze schuld Hem griefde.

 

 

3

Geen schaduwdienst, geen' slaafsche wet,

 

Die 't schuldvol hart doen beven,

 

Hebt g'ons ten rigtsnoer ingezet,

 

Voor 't eeuwig zalig leven;

 

Neen: rein geloof in jezus leer,

 

En liefde, tot betrachten

 

Van schuld bestrijdend' tegenweer,

 

Blijft gij van ons verwachten.

 

[p. 227]

4

O dierbaar Evangelie-woord!

 

Hoe zalig zijn uw' klanken,

 

Voor elken zondaar, die u hoort,

 

Om eeuwig God te danken.

 

Och! drong uw' stem alom, met kracht,

 

In aller volk'ren ooren!

 

Uw licht zou dra, met hemelpracht,

 

In vollen luister gloren!

 

 

5

Gij zijt de stem van jezus mond,

 

Die zondaars lokt ten leven,

 

Om, uit zijn heil en vreêverbond;

 

Hun zaligheid te geven.

 

‘Die wil, die koom!’ (deez'-liefde-taal,

 

Doet gij zelfs snoodaards hooren,)

 

‘In Jezus dood en zegepraal,

 

Gaat niemand ooit verloren!’

 

[p. 228]

6

Hoe moest niet deez' genade-stem,

 

Elk sporen tot bekeeren,

 

Om jezus, door 't geloof in Hem,

 

Vol liefde dankend' t'eeren!

 

O Geest van God! och! geef dat wij,

 

Die heilstem nooit verdooven,

 

Maar, door uw kracht en heerschappij,

 

Steeds hooren en gelooven!