Nieuwe stichtelijke liederen (2 delen)

[p. 295]

Morgen-zang.

bedachtzaam vrolijk.

[p. 297]

LIIste lied.
Morgen-zang,

Ik ben verblijd! de morgenstond
Verdrijft den nacht, het ak'lig duister;
De zon verspreidt haar' glans in 't rond,
Hervat haar' loop met nieuwen luister.
Geheel de schepping zingt Gods lof;
't Juicht al van vreugd' met blijde klanken;
Mijn' ziel! gij hebt ook juichensstof:
Zoudt gij uw' God niet vrolijk danken?

[p. 298]

2

O ja, Beschikker van mijn lot!

 

Die, met uw' nimmer sluimrend' oogen,

 

Mij hebt bewaakt, en door 't genot

 

Des slaaps, verkwiktet mijn vermogen;

 

U zij mijn dankend hart gewijd,

 

Als d'eersteling van ied'ren morgen,

 

Gij hebt voor rampspoed mij bevrijd,

 

Door uwe trouw en liefdezorgen.

 

 

3

Een' nieuwen dag, o God! schenkt Gij,

 

Och! leer mij dien met U beginnen,

 

Om, door uw' kracht, de heerschappij

 

Der zondenlusten t'overwinnen.

 

Getrouw te zijn aan ambt en pligt,

 

En tot uw' eer op aard te leven,

 

Is 't heilig doel waartoe Gij 't licht

 

En nieuwe kracht mij hebt gegeven.

 

[p. 299]

4

Behoed mij op de levensbaan

 

Voor rampen, leed en struikelingen;

 

De wereld lacht mij vleijend' aan

 

Met ziels- en zinsbetooveringen;

 

Maar, door uw' Geest en hemelgloed

 

Bestraald, zal mij het heillicht gloren,

 

Om, op dit levenspad, mijn' voet

 

Te drukken in de regte sporen.

 

 

5

Uw oog verzell' mij waar ik ga;

 

Uw' Geest bestuur' mijn' handelingen;

 

Wil mij, o God! met uw' genaê,

 

Die schuld en smet bedekt, omringen.

 

Doe mij het pad van uw geboôn,

 

O Vader! naar uw wil betreden,

 

En achter jezus, uwen Zoon,

 

Gestadig rigten al mijn schreden.

 

[p. 300]

6

Doe mij, o Vader! met gevoel,

 

Mijn' uren, dagen, jaren tellen,

 

En leer mij, naar het reinste doel,

 

Steeds prijs op ied'ren leefdag stellen.

 

Eens gloort de laatste morgenstond,

 

Ten slot van mijn kortstondig leven;

 

Maar is mijn' hoop in U gegrond,

 

Dan doet geen nacht des doods mij beven.

 

 

7

O Heiland! in uw dierbaar bloed,

 

Zie ik den blijdsten morgen gloren,

 

Niet door een aardsch gezang begroet,

 

Maar door 't geklank der Eng'lenkoren;

 

O Levenszon! verdrijf den nacht

 

Der zonde, die mij vaak doet vreezen;

 

Sterk mijn geloof met licht en kracht,

 

Dan zal 't mij eeuwig morgen wezen.