Nieuwe stichtelijke liederen (2 delen)

[p. 7]

Gods voorzienigheid.

eerbiedig verheven.

[p. 9]

IIde lied.
Gods voorzienigheid.

U, o Schepper aller dingen!
Van wiens lof de Serafs zingen,
Breng ik, juichend, blij te moê,
Mijn' gewijden danktoon toe.
Daar Gij hemel, zee en aarde,
Uit uw' schoot der Almagt baarde,
En, door uw' Voorzienigheid,
Staande houdt met majesteit.

[p. 10]

2

Gij besproeit de heuveltoppen

 

Met uw' malsche regendroppen;

 

Zorgt, dat uit de barre kluit,

 

Aller scheps'len voedsel spruit;

 

'k Zie de lagchend' groene dreven

 

Met het schoonst gebloemt' doorweven;

 

Waar de Zon haar' stralen spreidt,

 

Alles toont Voorzienigheid!

 

 

3

Stormörkanen mogen loeijen;

 

Wat'ren uit hunn' oevers vloeijen;

 

d'Aarde beven in het rond,

 

Bergen dav'ren op hunn' grond;

 

Rotsen splijten; donders kraken;

 

't Bliksemvuur den afgrond raken;

 

Alles blijft, met majesteit,

 

In uw' magt, Voorzienigheid!

 

[p. 11]

4

'k Dank U, milde Goedheids-ader!

 

Dat Gij, als een liefd'rijk Vader;

 

Alles, wat uw' Almagt schiep,

 

En uit niets te voorschijn riep,

 

Blijft besturen en regeren;

 

't Kwaad mij doet ten beste keeren,

 

En de zachtste zielrust schenkt,

 

Waar uw' Vader-hand mij wenkt.

 

 

5

'k Blijf op U, mijn' steenrots! bouwen,

 

Met een heilig vast vertrouwen:

 

Gij toch wankelt nooit in 't leed,

 

Waar de nood mij tegen treedt.

 

'k Mag dus alles van U wachten,

 

Wat mijn onheil kan verzachten,

 

Starend', in mijn deel en lot,

 

Op U, albesturend God!

 

[p. 12]

6

Wat m'op aarde moog' bejeeg'nen,

 

'k Weet, Gij kunt dit alles zeeg'nen,

 

Zaal'ge troost voor mijn gemoed!

 

Vaderzorg maakt bitter zoet;

 

Gij hebt eindeloos vermogen,

 

En uw' liefd' is dra bewogen,

 

Daar uw' trouw, uw Vaderhart,

 

Nimmer hulp ontzegt in smart.