De pothoofdplant

[p. 67]

Humor

[p. 69]

Zomeravond in Gelderland

Ode aan het Uddelermeer.

Hoe zich de avondluchten vulden
met zwoele geur en zacht gegons;
de meregolfjes zongen: ‘Gulden’,
het lover ruiste: ‘God met ons’.

Uddelermeer - vaak dacht ik later:
‘Hoe 't mooglijk is, dat het bestaat:
een kwartje voor een glaasje water,
terwijl de put er vol van staat.’

Wij sliepen in de roggeschoven
en hebben sterretjes geteld
en dachten: ‘Aanstonds klimt naar boven
de Dominee van Barneveld.’

O, Gelderland, wij beiden wisten,
hoe mooi Jij eig'lijk wezen kon,
zonder Jouw starre calvinisten;
al hei en bos en horizon.

Hoe zich de avondluchten vulden
met zwoele geur en zacht gegons;
de meregolfjes zongen: ‘Gulden’,
het lover ruiste: ‘God met ons’.