De pothoofdplant

[p. 19]

Vanwaar komt plots....

Vanwaar komt plots die tederheid in mij?
Heb ik niet zeer onlangs nog zo geschreven,
alsof ik niets meer liefhad in dit leven?
Wat bracht mij inzicht - wat bevrijding bij?

Ik weet het niet. 't Is, of een regen daalt
van grote, warme lenteavonddroppen
zo in mijn ziel - daar scheen nog iets te knoppen
en liefde heeft het haten achterhaald.

Nu is 't, of ik dat And're Zelf zie gaan,
zo diep beschaamd om het teugelloze haten -
ik hoor de warme lentedroppen praten
in mijne ziel, waar vreugden, berstend, staan.

O dit geluk, waarvan ik maar niet weet,
hoe 't plots'ling zo maar alles kwam herwinnen;
ik droomde niet, dat 'k ooit kon herbeginnen,
na al de pijnen, die ik and'ren deed.

O, deze vreugd', waarvan ik nauw' versta,
wat of het is; vanwaar het is gekomen.
Nu is de haat mijn schouders afgenomen;
en 'k weet, ik weet, dat ik veel rijker ga.