Van Odrimond, Millimas en anderen

[p. 41]

Hazen-bruiloft

Lang-lepel is de bruidegom
en Pluimpje is de bruid;
de hazenbruiloft wordt gevierd
in het welriekend kruid.

De bruigom draagt 'n hoge hoed
en 'n gesteven boord;
de bruid sleept over 't klaverveld,
haar gazen sluier voort.

Van alle kanten hupp'len nu
de rappe gasten aan;
de lucht lijkt donker-blauw fluweel
met sterretjes en maan.

Het is een wonder-mooie nacht
en nergens dreigt gevaar;
daar tokkelt reeds een hazepoot
heel zachtjes de gitaar.

De gasten nijgen voor de bruid
en voor de bruidegom;
van worteltjes en bonekruid
prijkt er een: ‘Wellekom.’

[p. 42]

 

[p. 43]

 

De bruid strooit uit een tenen mand

 

veel schijfjes suikerbiet;

 

- want lekkernijen van fondant,

 

die lusten haasjes niet.

 

 

 

Ze snoepen raapjes van de klei

 

en stukjes ramenas;

 

ook hele malse blaadjes prei

 

en sprietjes geurig gras.

 

 

 

De nachtegaal rolt op een tak

 

z'n hoogste trillers uit;

 

hij zingt: ‘Nooit had een hazeman

 

zo'n allerliefste bruid.’