Winterbloemen

[p. 35]

Bede om troost.

Tegengalm op het voorgaand lied.

Jesu meine Zuversicht.¹⁾
Louise Henriette van Brandenburg, geb. Prinses van Oranje.

Toen u, Prinses, mijn lied een Huwlijks-feestgroet bracht,

Daagde ik een Keur-prinses van Pruisen voor uw oogen:
Louise-Henriette, als aan den dood onttogen,

Verscheen in d' Englenglans, waaruit ze ons tegenlacht.

Wat dienst vroeg ik haar beeld? - Blonk ze eens door liefde's macht,

'k Bad u een deel toe van het eigen zoet vermogen

Op 't hart van uwen Prins,.... ach, dien een enkle nacht

Uw liefde ontnam, betreurd met tranen, die niet drogen.

Wat nu? 'k Verstout nog eens me, en roep nog eenmaal weêr,

Louise-Henriette, u uit den hemel neêr,

Maar nu, om met uw harp uw Dochters leed te heelen.

Dies, Zangeres-Vorstin, stem gij op de oude maat

Uw lied voor Jezus aan, bij 't graf uw Toeverlaat:

Laat, als uw liefde, uw kind ook uw vertroosting deelen.

1) Van dit heerlijk lied der onvergetelijke Vorstin, dat in geen Duitsch kerkelijk liederenboek ontbreekt, wordt ook bij ons in den Vervolgbundel op de Evangelische Gezangen eene vertaling gevonden, die wij aan de dichterlijke pen van Bernard ter Haar verschuldigd zijn.