Sneeuwklokjes

[p. 198]

De Amerikaansche jubilee-zangers te Amsterdam.¹⁾

Welkom ook aan de Amstelzoomen,
Slaven, ginds uw boei ontkomen,

Maar die nu naar Hooger streeft,

Waar ge uw zangen veil voor geef

'k Hoorde uw zangerige kelen
Lustig 't lied der vrijheid kweelen,

Maar mijn geest ving meê 't geluid

Van Longfellow's zoete luit:

lied van longfellow.

Hij zong Davids harpgezangen,
De arme slaaf, te wreed gevangen,

Zong in vunzen kerkerwalm

Sions zege- en vrijheidspsalm.

1) Bij gelegenheid van het bezoek der zoogenaamde Jubilee-Zangers, vrijgemaakte slaven uit Noord-Amerika, ook te Amsterdam, met het doel om door de opbrengst der door hen te geven concerten de zaak van het onderwijs der geëmancipeerden in hun vaderland te bevorderen, lag wel niets eer voor de hand dan de herinnering aan Longfellow's lied, dat in deze verschijning feitelijk het meest gewenschte antwoord verkreeg.

[p. 199]

 

In het uur, als 't nachtwind-ruischen

 

Lieflijk ons komt tegensuizen,

 

Zong hij met een stem, zoo klaar,

 

Of 't een krijgsbazuine waar',

 

 

 

't Jubellied van Isrels scharen,

 

Toen de wreede Egyptenaren,

 

Zelv' verdrinkend - wee voor wee! -

 

Zonken in den schoot der zee;

 

 

 

En de stem dier zoete noten

 

Kwam mijn boezem ingevloten,

 

En mijn hart hergaf den klank,

 

Zingend, van dien vrijheidszang:

 

 

 

‘Paulus, Silas, in hun kerker,

 

Zongen lof hun' Heilbewerker:

 

't Lied klom opwaarts, en Gods hand

 

Opende den kerkerwand, -

 

 

 

Maar, waar zijn hier de Englenmonden,

 

Die Gods heil den slaaf verkonden?

 

En wat aardschok werpt, o Heer,

 

Hier de kerkermuren neêr?’

 

 

 

En een stem weêrklonk me in de ooren:

 

‘God woû 't lied des slaafs verhooren:

 

Dichter, hoor dees melodij:

 

De gebondenen zijn vrij!’