Dinsdag 31 december 1940
Eergisterennacht (29 op 30) heeft Londen weer eens een heelen zwaren luchtaanval te verduren gehad. Welter en ik zijn gisterochtend vóór kantoortijd even in de City gaan kijken. Rondom St. Paul's Cathedral waren vele huizen volkomen uitgebrand en vele stonden nog te smeulen onder de stralen van de brandspuiten. Het was een ellendig gezicht.
De groote kerk is door een wonder gespaard; wij gingen er even binnen en er was alleen wat schade aan het altaar, maar dat dateert al van eenige tijd terug. De beroemde Guildhall, het oude receptiegebouw van de City, is nog slechts een massa puin en verbrokkelde muren. De bevolking neemt alles gelaten op, maar hoe men kan veronderstellen, dat deze moord- en verwoestpartij nog jaren kan voortduren is mij een raadsel.
De laatste dag van het jaar! Wat zal het volgende brengen? Vrede of verdere afgrijselijkheid?
Wij ‘vierden’ samen Oudejaar in niet bijster opgewekte stemming en dachten allen aan onze gezinnen en zeiden niet veel. Onze Hongaarsche dienstboden hadden een soort ‘bisschop’ gemaakt en een surrogaat voor oliebollen. Welter hield een hartelijk speechje om ons te bedanken voor onzen steun en onze vriendschap en ik antwoordde.
We trachtten een beetje vroolijk te doen maar zonder veel succes.
En zoo liep 1940, dat rampjaar voor ons, af.
Ik eindig nu dit dagboek in den vorm, dien ik tot dusverre heb gevolgd en zal het in 1941 in een verkorten vorm voortzetten. Hierachter zal ik misschien af en toe wat dingen vermelden of inplakken, die ik interessant vind. Als ik het voortzet als tot dusverre wordt het door zijn omvang en zijn voortdurende herhalingen tóch onleesbaar voor je.
Ik zal mijn opgewektheid en activiteit trachten te behouden in het jaar, dat zoo juist is begonnen, maar ik heb buiten en vooral ook binnen eigen kring zóóveel teleurstellingen gehad, dat ik geen lust gevoel, die van dag tot dag langer uitvoerig op te teekenen.
Ik blijf hopen en vertrouwen op ons spoedig weerzien en op de volledige onafhankelijkheid van ons goede land en vertrouwen op God, zooals jij dat zeker ook doet.
Het nieuwe dagboek zal minder mijn stemmingen van elken dag kunnen weergeven, omdat elke dag slechts één bladzijde zal hebben. Het is misschien beter zoo.
Een gelukkig Nieuw Jaar voor jullie drieën!