Het dagboek van dr. G.H.C. Hart

Dinsdag 5 november 1940

Je moet, later dit dagboek lezende - wanneer? - er maar mee rekening houden, dat vele stukken daarvan zijn geschreven in de stemmingen van het oogenblik; juist, als ik eens erg gedeprimeerd ben, grijp ik naar dit boek, zooals oudtijds een zanger naar zijn ‘lier’, en maak ik een boos of somber of sarcastisch praatje met jou, dat je tóch niet hoort.

In het algemeen houd ik er den moed maar in, beter gelukkig dan velen, want er zijn er wel verschillende, die erg in de lappenmand zijn.

De Grieken houden nog stand; de Engelschen hebben Kreta bezet³⁵⁵ en bombardeeren Napels en Brindisi, maar ik moet het nog eenige weken aanzien, vóór ik mijn vertrouwen in den toestand durf uitspreken.

Op den duur komt natuurlijk de Italiaansche overmacht er doorheen en dan wordt het de vraag, of de Engelschen vanuit Kreta en de eilanden Italië, of de Italianen vanuit het Grieksche vasteland Egypte zullen bestoken. Vermoedelijk beiden.

Vandaag de presidentsverkiezingen in de V.S.A.: men verwacht een

355 Voor de strijd om Kreta zie Stewart, The struggle for Creta.

[p. 190]

‘neck to neck race’. Roosevelt heeft twee groote handicaps tegen zich: de ‘third term’ en de overweldigende, eigenlijk pas de laatste weken goed tot uiting komende, onveranderde onwil van het Amerikaansche volk om in den oorlog actief te worden betrokken; heel velen meenen, dat Roosevelt wél in den oorlog wilde springen. Eerlijk gezegd, geloof ik dat zelf ook stellig: hij is pas weer overstag gegaan, toen hij bemerkte, dat de publieke opinie nog steeds tégen werkelijke deelneming is gebleven.

Welter houdt het op Willkie; ik verwacht, dat Franklin Delano het net haalt.

- - -³⁵⁶

356 Mededeling over een nieuwe bominslag in het huis van Peekema weggelaten.